Trots nam Desiree van Kruijsbergen (38) deze zomer tijdens de barbecue in Oss haar welverdiende erkenning in ontvangst. Ze zet zich namelijk al tien jaar in voor het Rode Kruis. Eigenlijk is ze al een jaar langer vrijwilliger, maar toen zij destijds begon, telde dat jaar waarin ze als kandidaat meeliep nog niet mee. Haar lijst met functies is lang en divers. Ze is praktijkbegeleider voor Kandidaat Basis Eerstehulpverleners, regelt alles rondom de inzetten van Top Oss, is EHBO-instructeur en houdt zich daarnaast ook nog bezig met logistiek en kleding.
‘Ooit heb ik voor mijn werk een kinder-EHBO-cursus gevolgd,’ vertelt Desiree. ’Ik wilde graag meer leren over wat ik moest doen bij het verlenen van eerste hulp aan volwassenen. Via een contact bij de carnavalsvereniging waar ik toendertijd lid van was, ben ik terecht gekomen bij het Rode Kruis. Ik vond het leuk om de evenementen mee te draaien en ben blijven plakken. Ik zette me in bij o.a. Top Oss, de kermis in Oss en de Pinksterrace. Dat laatste is een evenement met motoren met zijspan. Heel spectaculair. Ooit vloog er een motorrijder over de kop. Gelukkig stond hij uit zichzelf weer op en hoefden we niet in te grijpen.’
Desiree is gelukkig getrouwd met Gerard. Hij is door haar bij het Rode Kruis gekomen. Samen zorgen ze voor hun beagles Lou en Duke. Lou is een lief teefje dat braaf komt wanneer je haar roept, en Duke is een ondeugend reutje dat zijn neus volgt en graag zijn eigen plan trekt. Desiree werkt in de buitenschoolse opvang (BSO) in Berghem. Daar werkt ze met basisschoolkinderen van vier tot twaalf jaar. Soms wordt ze gevraagd om voor de kinderopvang in te vallen. ‘Op mijn werk heb ik met jonge kinderen te maken,’ zegt Desiree. ‘Er gebeuren regelmatig kleine ongelukjes met kindjes die vallen, zich stoten of een splinter in hun vinger hebben. Laatst nog was een kindje van de glijbaan gegleden en hard tegen een ander kind aangebotst. Zijn oor was vuurrood. Koelen met een coldpack lukte niet omdat het kind overstuur was. We hebben een natte, koude doek tegen het oor gedrukt en tegelijkertijd het kind afgeleid met een koekje. Toen het jongetje van de schrik bekomen was, bleek er verder niets aan de hand. Met kinderen moet je flexibel kunnen zijn. Collega’s vragen mij regelmatig om advies wanneer er zich iets voordoet, en door het hen zelf te laten uitvoeren leer ik ze wat ze kunnen doen.’
‘Wie ben ik’
Dat ze graag haar kennis op anderen overbrengt komt goed van pas in haar functie als EHBO-instructeur. Desiree: ‘Een aantal jaar geleden was er op een avond een groep van 35 vrijwilligers voor een EHBO-les aanwezig. De instructeur kon zo’n grote groep niet in zijn eentje begeleiden en vroeg wie er kon ondersteunen. Op die manier ben ik erin gerold. Ik vind het erg leuk om bij het geven van de lessen de theorie af te wisselen met een spelvorm of een casus en het onderwerp op die manier te verwerken. Bij het onderdeel ‘Insectenbeten, teken en kleine letsels’ maak ik graag gebruik van het spel ‘Wie ben ik’. De cursisten zijn bijvoorbeeld een slang, brandnetel of hond. Ze gaan aan elkaar vragen stellen en komen er op die manier achter wat ze in de hulpverlening moeten doen.’ Ze vindt het jammer dat de herhalingslessen niet meer door het district georganiseerd worden. ‘Hierdoor is het lastig om een training in het district te volgen, en kunnen we soms alleen in Leeuwarden of Utrecht terecht,’ aldus Desiree. Naast het geven van lessen aan vrijwilligers geeft ze ook commerciële cursussen zoals de basiscursus EHBO, EHBO aan baby’s en kinderen en de reanimatiecursus.
Top Oss
Het is soms zoeken naar de juiste balans tussen Desirees werk in de BSO en haar vrijwilligerswerk. Soms werkt ze evenveel uren voor het Rode Kruis als voor haar vaste baan. Want ook voor Top Oss is Desiree erg actief. Top Oss is een betaald-voetbalclub die uitkomt in de Keukenkampioendivisie. Desiree onderhoudt als coördinator het contact met de opdrachtgever en zorgt ervoor dat alles voor de thuiswedstrijden geregeld is. ‘Dit betekent dat ik de Eerstehulpverleners inplan en de Teamleider aanwijs, maar ik zorg er ook voor dat het materiaal op orde is en dat alles klaarligt,’ legt Desiree uit. Ze streeft ernaar om acht hulpverleners en één Teamleider in te zetten. Bij risicowedstrijden, zoals tegen FB Den Bosch, zijn er twee extra mensen nodig. Als ze als Praktijkbegeleider een Kandidaat Basis Eerstehulpverlener aan het opleiden is, zit Desiree zelf met die persoon op de tribune om uitleg te geven over het werk.
Kledingmagazijn
Onlangs zijn de spullen van het magazijn van Oss naar Veghel verhuisd. Ook daarin speelde Desiree een rol. Zo regelt ze het hele kledingmagazijn. Desiree: ’Als een nieuwe Kandidaat Basis Eerstehulpverlener is omgezet, krijgen we per e-mail een melding. Ik maak daarna een afspraak voor het passen van de kleding zodat die, indien nodig, kan worden besteld. We streven ernaar om twee kandidaten vanuit de voorraad te kunnen kleden, echter zijn de grote maten er altijd snel doorheen. Die moeten dan worden bijbesteld. We hebben veel kleding, het magazijn ligt bomvol. Dit komt omdat we van zo’n 35 mensen kleding terug hebben gekregen omdat zij bij het Rode Kruis gestopt zijn.’
Desiree heeft haar eerste decennium voor het Rode Kruis erop zitten en hoopt ook de volgende tien jaar vol te maken. Op de vraag waar je haar ’s nachts voor uit bed kan bellen, lacht ze: ’Voor helemaal niets! ’s Nachts wil ik slapen. Tenzij het voor een fijne vakantie is, daar mag je me wel voor wakker maken.’
Auteur: Jerica Kornegoor
Foto’s: Peter Brekelmans
Ook vrijwilliger worden bij het Rode Kruis in Brabant-Noord?
