“Jongeren zijn onze vrijwilligers van morgen!”
Glenn en Bram, hoe mag ik jullie noemen? Mentor en pupil? Leermeester en leerling?
Glenn: Wij noemen ons bestuurslid en jongerentrainee.
Glenn: Als bestuur waren wij, in het kader van diversiteit, zoekende hoe we jongeren meer in het bestuur konden vertegenwoordigen. Toen kwam het Verenigingskantoor met het voorstel voor een jongerentraineeship voor elk district. Wij schreven daar een vacature voor uit en gelukkig pakte Bram die handschoen op. We vinden het vooral fijn dat hij al ervaring heeft als jonge vrijwilliger binnen het Rode Kruis en dat hij die ervaring ook wil inzetten in het bestuur.
Bram, hoe kwam je bij het Rode Kruis terecht?
In 2018 volgde ik een EHBO-cursus. Daarna ben ik die kennis gaan inzetten als evenementenhulpverlener bij het Rode Kruis Brabant-Zuidoost. Ik wilde heel graag vrijwilligerswerk doen, maar wel op een manier waarbij ik ook mezelf kan blijven ontwikkelen.
En de stap naar het bestuur?
Ik merkte tijdens inzetten dat de gemiddelde leeftijd onder actieve vrijwilligers binnen het Rode Kruis best hoog is, er zijn niet zoveel jongeren die dit werk doen. Het houdt mij bezig hoe dat komt. Worden jongeren niet betrokken bij het Rode Kruis? Worden ze niet gevonden? Daar had ik het wel eens over met andere jongeren binnen het Rode Kruis, totdat een van mijn Rode Kruis collega’s zei: “Joh, daarvoor is een vacature. Dan kun je je kennis of in ieder geval je ideeën daar in kwijt.
Glenn, wist jij toen al dat jij Bram onder je hoede zou gaan krijgen als trainee?
Glenn: Nou, niet dat het Bram zou gaan worden, maar wel dat de trainee aan mij gelinkt zou gaan worden, omdat diversiteit mijn portefeuille is. Daarmee wijken we af van Rode Kruis Nederland, omdat het gebruikelijk is dat trainees aan de voorzitter gelinkt wordt. Maar omdat Miriam van der Smissen (Voorzitter district Brabant-Zuidoost)al zo’n breed takenpakket heeft, hebben wij anders besloten.
Ik zie het niet als onder mijn hoede krijgen, hoor. Ik zie mijzelf meer als een soort vraagbaak voor Bram. Bram is zeker geen stagiair, want een stagiair heeft leerdoelen, en die heeft Bram niet. Met een stagiair heb je ook een hiërarchische verhouding. Bram is een professional, in het bestuur zijn we gelijkwaardig. Een trainee krijgt meer aandacht, maar ik verwacht dat hij die aandacht ook zelf vraagt.
Wat houdt het traineeship precies in?
Bram: Het traineeship bestaat uit twee delen, een deel opleiding dat door het Rode Kruis Nederland in Den Haag wordt verzorgd. Er is een maandelijkse bijeenkomst in de vorm van een workshop of intervisie, om te leren hoe het werkt in een bestuur. Het andere deel, het praktijkdeel, vindt plaats op districtsniveau. Bij dat laatste is Glenn mijn mentor, als je het zo wilt noemen. Hij is mijn eerste aanspreekpunt voor vragen over bestuurszaken of het beleid binnen het district. Ik hoor van collega-trainees dat het bij andere districten soms anders geregeld is, maar op deze manier is het wel lekker duidelijk.
Ik heb het geluk dat andere districten al eerder zijn gestart met een dergelijke traineeship, zo kan ik een beetje meekijken met mijn collega-trainees en leren van hun ervaringen. We wisselen onderling kennis en ervaringen uit, en helpen elkaar met projecten als dat nodig is. Daarbij moet je denken aan het kritisch meekijken met het opstellen van werkplannen en feedback geven waar nodig. Natuurlijk weet een trainee het beste wat er speelt in zijn of haar district, maar wij kunnen wel meedenken of iets haalbaar lijkt.
Heb je al bestuurservaring?
Nee, dit is voor mij de eerste keer. Ik was altijd bezig met de uitvoering, in plaats van de regels te maken. Dit traineeschip is voor mij een manier om uit te vinden of bestuurswerk mij ligt, en of ik er de kwaliteiten en competenties voor heb.
Je hebt vorige week je eerste bestuursvergadering gehad. Hoe heb je die ervaren?
Bram: Van tevoren weet je natuurlijk dat je heel veel informatie gaat krijgen. Gelukkig had ik veel kunnen voor bespreken met Glenn en Ellen Diederen (Districtsmanager) dus ik was inhoudelijk al op de hoogte. Ik kreeg een beeld van de dynamiek binnen het bestuur, wat de doelen zijn en hoe het werkt binnen Brabant-Zuidoost. Het is ook fijn dat er op een informele manier met elkaar omgegaan wordt.
Glenn: ik was voorzitter bij die vergadering, dus het is fijn dat Bram het zo heeft ervaren.
Voor het bestuur is het prettig een jong iemand als Bram erbij te hebben met een frisse blik. Het doel is om een beter beeld te krijgen van wat er onder jongeren speelt en hoe we de jongeren meer kunnen binden en boeien. Bram werd in deze vergadering officieel benoemd tot trainee.
Bram, vertel eens wat over jezelf?
Bram: ik ben 25 jaar en kom uit Eindhoven. Ik studeerde economie in Tilburg en ik werk momenteel als financieel controller bij de Belastingdienst in Utrecht. Ik woon in Zeist, maar ik verwacht eind van dit jaar weer naar Eindhoven te verhuizen. Mijn sociale leven speelt zich met name in Eindhoven af en daar gaat de nodige tijd in zitten. Dan kan ik maar beter in Eindhoven wonen.
Vandaar ook mijn keuze voor een traineeship bij Brabant-Zuidoost in plaats van Utrecht. Ik heb nu eenmaal meer met de stad waar ik al mijn hele leven woon. Ik blijf straks wel in Utrecht werken. Met het vele thuiswerken is dat heel goed mogelijk. Ik ben nu voor sociale verplichtingen vaker onderweg van Utrecht naar Eindhoven dan ik straks in omgekeerde richting onderweg zal zijn.
Naast het traineeship blijf ik ook evenementenhulpverlening doen. Dat zal wel iets minder gaan worden, want je hebt maar een bepaald aantal uren tot je beschikking.
Wanneer is het traineeship voor jou geslaagd?
Bram: als ik mezelf verder ontwikkeld heb èn als het district iets aan mij heeft gehad. Zij hebben nadien twee jaar in mij geïnvesteerd en mij de mogelijkheid gegeven mee te draaien, daar moet ik ook iets voor terug doen. Wat betreft het jongerenbeleid hoop ik dat er dan iets positiefs uit voortgekomen is, iets waarover ik heb mogen meedenken. Het zou mooi zijn als er over twee jaar meer jongeren vrijwilliger zijn.
Wanneer is het traineeschip voor het bestuur geslaagd?
Glenn: enerzijds als Bram voor zichzelf duidelijk heeft of besturen iets voor hem is, en anderzijds als de positie van de jonge vrijwilligers binnen het Rode Kruis versterkt is. Het is lastig om daar een percentage aan te hangen of te spreken over een verlaging van de gemiddelde leeftijd van de vrijwilligers, maar ik denk wel dat dit een mooie eerste stap zou zijn. Jongeren zijn onze vrijwilligers van morgen! Het is een onderwerp waar we continue aandacht voor moeten hebben.
Het blijft wel een dilemma, want ook al wil je meer jongeren, een leeftijdsgrens stellen is geen optie. Het Rode Kruis biedt ruimte voor iedereen die zich wil en kan inzetten en die bevoegd en bekwaam is om dat te doen, ongeacht zijn of haar leeftijd. Twee jaar is te kort om de gemiddelde leeftijd van de vrijwilligers te zien dalen Maar dat betekent niet dat het traineeship van Bram niet succesvol was.
Het is onze taak om de continuïteit van het Rode Kruis te waarborgen en volgens mij moet je dat doen door steeds jonge aanwas aan trekken. We gaan de deur voor jonge vrijwilligers extra zichtbaar maken en heel wijd openzetten!
Ik hoop dat we over twee jaar kunnen zeggen dat het traineeship zo goed bevallen is, dat we er een vervolg aan willen geven.
Tekst: Nicolette van Heesch
