Brabant-Zuidoost
Word vrijwilliger Doneer

Collega in Beeld – Jesse Compter

Geplaatst op 18 juli 2022

EHBO-projectleider

Jesse, wie ben je?

Ik word deze zomer 49 jaar en ik woon in Eindhoven. Ik ben een Eindhovenaar, geboren en getogen. Samen met Wendy, mijn vrouw, heb ik drie zoons, één van 12 en een tweeling van 6 jaar. Het is heel druk en dynamisch thuis, wat best vermoeiend is maar ook wel heel erg leuk!

Ik sport graag (wielrennen in de zomer en hardlopen in de winter, en verder hockey, voetballen, tennissen) maar ik hou ook van op vakantie gaan, lezen en lekker uit eten gaan. Nu, met de twee jongste kinderen, is er minder tijd om te sporten maar als het even kan, stap ik op de fiets.

Wat doe je bij het Rode Kruis

Ik ben projectleider EHBO, wat betekent dat ik de EHBO-cursussen organiseer.

Daarnaast ben ik actief in de werkgroepen vrijwilligersbeleid en fondsenwerving. De laatste is naast mijn EHBO-activiteiten het meest tijdrovend.

Vertel eens over de EHBO-opleidingen?

Die taak is tweeledig. Enerzijds leid ik zoveel mogelijk mensen uit het district op, die daarna kunnen doorstromen als vrijwillig hulpverlener. Anderzijds probeer ik bedrijven, instellingen en scholen enthousiast te maken voor EHBO-opleidingen.

Met minimaal zes cursisten geven we de opleidingen op locatie, als dat gewenst is, maar het kan ook op onze eigen locaties in Eindhoven, Valkenswaard en Helmond. Dat laatste heeft onze voorkeur want daar hebben we alle benodigde materialen bij de hand. Bovendien konden we tijdens corona op onze eigen locaties de coronamaatregelen wat betreft afstand houden en hygiëne waarborgen.

Ben je zelf ook EHBO-instructeur?

Nee, ik ben organisator, ik organiseer de cursussen en regel alle administratie er omheen. Denk daarbij aan een instructeur, een lotusslachtoffer, een locatie en alle materialen als verbandmaterialen en reanimatiepoppen.

Op het moment werken we het meest met online/klassikale cursussen. Ik zorg dat iedereen een account heeft en kan inloggen. De cursisten volgen eerst thuis een zelfstudie. Als ze die hebben afgerond volgt een praktijkles, waarna de cursisten EHBO opgeleid zijn.

En wat doe je bij de Werkgroep Fondsenwerving?

De werkgroep bestaat uit Marjolijn Poppeliers, Anja van der Sande, Susan Langermans en ik.

We verzinnen projecten om fondsen te werven. Zo is er op 1 oktober bijvoorbeeld het Share&Culinair evenement. Dat is een culinair evenement voor het bedrijfsleven uit de regio, met muziek en cabaret. Het is een opvolger van het landelijke Rode Kruis Gala, dat voorheen georganiseerd werd door het bedrijfsleven zelf, nu door ons. Het laatste Rode Kruis Gala is gecanceld door gebrek aan aanmeldingen. We hebben toen met de werkgroep besloten het in een moderner jasje te gieten. Het is een pilot project. Als het slaagt willen we er een terugkerend evenement van maken en het weer overdragen aan vrijwilligers.

Een andere actie was onlangs met Jazzclub restaurant Fifth NRE. 10% van de prijs van een verrassingsmenu kwam ten goede aan het Rode Kruis.

Hoe verhouden die twee taken (projectleider EHBO en fondsenwerving) zich in tijd?

Dat is lastig te zeggen. Ik heb een contract voor 28 uur en in die tijd probeer ik de werkzaamheden zo goed mogelijk te verdelen. De ene week is het heel veel van het één, en de week daarna weer van het andere. Mijn corebusiness is toch wel het organiseren van de EHBO opleidingen.

Hoe lang werk je al voor het Rode Kruis?

In september drie jaar. Dus nu eigenlijk 2,5 jaar.

Hoe ben je bij het Rode Kruis gekomen?

Ik heb een achtergrond in de communicatie en de reclame. Daar vond ik het creatieve proces hartstikke leuk. Dat is ook iets wat echt bij mij past. Ik bedenk graag creatieve concepten. Ik had niet zoveel met de commerciële kant, de targets en het binnenhalen van het geld.

Tijdens mijn studie Cultureel Maatschappelijke Vorming heb ik samen met een studiegenoot een communicatiebureau opgezet. Dat moest wel een maatschappelijk communicatiebureau worden want de projecten die we deden moesten natuurlijk aan onze studie gerelateerd zijn. Dat begon dus met een stageplaats bij Vluchtelingenwerk waar ik als projectmedewerker ben blijven werken. Daarna volgde het Leger des Heil, Stichting Zelfhulp Netwerk en de gemeente Waalre.

Het reclamebureau waar mijn vrouw Wendy werkte, ging failliet. Zij wilde graag voor zichzelf beginnen. Met drie kinderen en twee zelfstandig ondernemers was het financieel wat risicovol dus toen hebben we ervoor gekozen dat ik een baan ernaast zou zoeken.

Een (andere) studiegenoot kwam met de vacature van het Rode Kruis. Zo is het balletje gaan rollen.

Ik heb het communicatiebureau achter me gelaten, maar met het bedenken van concepten en de fondsenwerving kan ik toch veel van mijn creativiteit kwijt. Dat was wel een voorwaarde voor mij.
In combinatie met het organiseren van EHBO-opleidingen is dit een leuke afwisseling.

Mijn vrouw Wendy is vormgever en samen maken wij op vrijwillige basis veel uitingen voor ons district van het Rode Kruis. Wij maakten samen bijvoorbeeld de corporate districtsflyer die uiteindelijk grotendeels is overgenomen door het landelijk, maar ook uitingen voor Share&Culinair en boeien en binden van onze vrijwilligers.  Wendy is eigenlijk een beetje de vormgever van Brabant-Zuidoost.

Wat voor eigenschappen moeten Rode Kruisers hebben, vind jij?

De basis is wel een sociale inborst. Als je je medemens niet wilt helpen, gaat het niet werken bij het Rode Kruis. Je moet in ieder geval de basisvoorwaarden van het Rode Kruis begrijpen.

Onafhankelijk zijn en blijven vind ik ook sterk van het Rode Kruis. Neem nu bijvoorbeeld de hulpverleners in het Oekraïne-conflict. Als hulpverlener is het niet verstandig om met een vlag van één van de partijen te gaan wapperen, zelfs niet als je emoties in de weg zitten.

Heb je in die bijna 3 jaar dat je bij het Rode Kruis werkt, iets gedaan of meegemaakt waar je echt trots op bent?

Ik was als projectleider net iets op aan het zetten dat door corona ineens in het niets verdween. Iedereen zat thuis aan zijn projecten te werken, de toekomst was onduidelijk en mijn EHBO-opleidingen vielen volledig stil.

Als team hebben we toen heel duidelijk voor één lijn gekozen: doorgaan met elkaar, het hoofd boven water houden en op afstand elkaar scherp houden. Als zelfstandige heb ik veel alleen gewerkt, maar het werken in een team en het teambelang is zó belangrijk! Brabant Zuid Oost heeft een team dat heel flexibel is met elkaar en dat enorm motiveert om projecten samen tot een succes te maken. Ik vond dat in het begin best spannend want ik weet dat ik vrij solistisch werk. Uiteindelijk heb ik er veel van geleerd en ik ben trots om deel te mogen uitmaken van dat team!

Tekst: Nicolette van Heesch

Meest recente berichten