‘Wat ben ik trots op deze mensen en deze organisatie!‘
Ervaring van Ellen Diederen, Districtsmanager
Als ik ’s morgens om half 8 aan kom lopen bij ons gebouw zie ik bij een mooie ochtendlucht al heel veel Rode Kruisers aan komen lopen. In het pand is het een drukte van belang. Dit plaatje ken ik van vorige jaren maar emotioneert me toch een beetje. Wat ben ik trots op deze mensen en deze organisatie!
Na koffie met een lekker stukje vlaai is de briefing. We passen maar net in de grote zaal (ongeveer 130 vrijwilligers zetten zich vandaag in), wat een hoop enthousiasme. We gaan er een mooie inzet van maken. Na het uitdelen van de materialen vertrekt iedereen (in busjes) naar de posten. 1 busje is defect en ik breng 4 hulpverleners naar 2 posten. Onderweg hoor ik van vrijwilligers uit Twente dat dit een superinzet is met leuke mensen! Ze komen graag helpen, goed om te horen.
Om half 2 komt onze directeur Joke Hoekstra op bezoek. Samen met de voorzitter van het districtsbestuur Miriam van der Smissen ontvang ik haar. We bespreken alle voorbereidingen die nodig zijn voor zo’n grote inzet, o.a. een zorgplan, een draaiboek en een offerte. Kortom een professionele organisatie, die veel tijd en afstemming vraagt. Daarna gaan we op pad. We lopen naar het Pullman hotel en bezoeken onze meldkamer. Daar leidt Ynte ons rond. Joke maakt een notitie in haar telefoon, met een paar aandachtspunten. We horen daar een melding van een onwelwording en hopen dat het slachtoffer snel adequaat geholpen wordt.
Via de hoofdpost maken we een wandeling door het drukke centrum (200.000 bezoekers) langs de posten 18 Septemberplein, Markt, Stratumseind en Bleekstraat. Joke praat met veel vrijwilligers en ik zie (en hoor later) dat dat zeer gewaardeerd wordt. Bij terugkomst in ons pand geeft Joke aan veel te hebben opgestoken en trots te zijn op onze vrijwilligers en op onze organisatie.
Rond half 7 zijn alle vrijwilligers weer terug en volgt de debriefing. We zijn blij met het verloop van de dag en luisteren naar de feedback. Die nemen we mee voor volgend jaar. Na lekkere friet en een snack uit de frietkraam ga ik weer naar huis. Vol trots vertel ik aan iedereen (die het horen wil) wat een mooi evenement de Marathon is en hoe bijzonder het is dat al die vrijwilligers van het Rode Kruis klaar staan voor meer dan 25.000 deelnemers.
Dank jullie wel!
