“Ook al loopt alles anders dan gepland, toch wordt het met elkaar gefikst.”
Vrijwilliger in Beeld – Lance van Gils – Evenementenhulpverlener, centralist en technisch ondersteuner Verbindingsdienst
Lance, vertel eens wat over jezelf
Ik ben Lance van Gils, 24 jaar en woon in Veldhoven. Ik ben een fanatiek wandelaar: ik probeer elke dag minstens een uur in het bos te lopen en elk weekend minstens een dag. Muziek maken is één van mijn hobby’s. Ik drumde vroeger veel en ik speel piano en gitaar als ik tijd over heb. Daarnaast ben ik geïnteresseerd in smart homes. Ik probeer alles in mijn huis zoveel mogelijk te automatiseren. Zo heb ik bijvoorbeeld geen enkele lichtschakelaar meer.
Hoe kwam je bij het Rode Kruis?
Voor mijn werk zit ik veel achter de computer en ik wil daarnaast graag maatschappelijk bezig zijn. Ik heb altijd vrijwilligerswerk gedaan en wilde dat graag weer oppakken.
Vorig jaar tijdens Koningsdag was ik in de stad en daar zag ik vrijwilligers van het Rode Kruis. Dat leek mij ook leuk om te doen, dus ik heb een beetje rondgekeken en aan één van die vrijwilligers gevraagd hoe dat werkte. En of je daar een opleiding voor nodig had. Ik heb me aangemeld, heb mijn EHBO-diploma gehaald en ben meteen daarna doorgestroomd als vrijwilliger.
Wat deed je eerder als vrijwilligerswerk?
Tijdens mijn middelbare schooltijd gaf ik zwemles aan peuters en was ik actief als scoutingleider bij de Bevers, de kindergroep van 5-7 jaar.
Door tijdgebrek in verband met mijn opleiding en het werken in de horeca wat ik een tijdje deed, ben ik even gestopt met vrijwilligerswerk. Nu werk ik in de IT en heb ik tijd over, die ik graag nuttig wil besteden. En ik wil me blijven ontwikkelen, blijven leren. Dat lukt heel goed bij het Rode Kruis!
Wat doe je bij het Rode Kruis?
Eind vorig jaar ben ik enthousiast gemaakt om bij de Verbindingsdienst te komen. Ik leer er veel van. Mijn IT-werk komt hier goed bij van pas.
Sinds februari ben ik basis eerstehulpverlener. Nadat ik mijn EHBO-diploma had behaald, dacht ik wel te weten hoe het werkt, maar dan ga je naar de woensdagavondlessen en dan blijk je nog helemaal niets te weten. Dan begint het leren pas!
Ik probeer nu zoveel mogelijk uren te maken met zowel de EHBO-lessen als de evenementen. Het ‘drukke seizoen’ moet nog beginnen, dus ik heb nog niet zoveel inzetten gedraaid. Ik probeer bij zoveel mogelijk EHBO-lesavonden aanwezig te zijn en ik leer ontzettend veel bij de techniekavonden voor de verbindingsdienst. Ik meld mij voor zo veel mogelijk evenementen aan, zodat ik snel kan doorgroeien naar evenementenhulpverlener.
En twee weken geleden heb ik mijn opleiding tot centralist A afgerond, mijn nieuwste ‘aanwinst’. Ook daar ben je met een combinatie van mensen en techniek bezig. Dat vind ik fijn.
Heb je al inzetten gedraaid?
Mijn vuurdoop bestond uit het ondersteunen van mijn logistieke collega tijdens de marathon van Eindhoven, begin oktober 2022. Op die manier kon ik alvast een beetje ervaren hoe het er bij een evenement aan toegaat. Mijn eerste officiële inzet als evenementenhulpverlener was in de feesttent na de EK-voetbalwedstrijd in Veldhoven. En tijdens het carnavalsweekend was ik EHBO’er in de stad. Natuurlijk is zo’n EK-feest leuk, maar dat is maar kort. Tijdens een weekend proef je meer van de sfeer dan tijdens een kortdurend evenement.
Ben je ook al ingezet als verbindingsman?
Het werk bij Verbindingen is vooral veel voorbereidend werk. Dat doen we altijd op dinsdagavond. Dan kijken we wat er nog allemaal geregeld moet worden voor aankomende evenementen. Ik vind het leuk om met het automatiseren van de processen bezig te zijn. Zodat we bijvoorbeeld automatisch taken aan aanvragen kunnen hangen en die gemakkelijk kunnen verdelen.
Hoeveel tijd kost het Rode Kruis je elke week?
In elk geval dinsdag- en woensdagavond. Die Verbindingsavonden lopen op de één of andere manier altijd uit, die zijn ook altijd wel héél gezellig, haha.
Daarnaast probeer ik me in te schrijven voor zoveel mogelijk evenementen. Van de zomer wordt het bijna elk weekend feest: Zwarte Cross, de Vierdaagsefeesten enzovoort.
Ik denk dat ik al met al wel 2 à 3 dagen per week met het Rode Kruis bezig ben. En als er hand- en spandiensten te verrichten zijn (denk aan een schilderklus in het pand, of ondersteuning bij een les over het werken met portofoons), ben ik ook van de partij. Maar ik vind het heel leuk, dus ik doe het graag. Ik kan nu eenmaal niet zo goed stilzitten, ik moet altijd wat te doen hebben.
Wat maakt iemand een echte Rode Kruiser?
Een Rode Kruiser is iemand die tijd en moeite steekt in het welzijn van anderen, in mijn geval als evenementenhulpverlener. Maar eigenlijk nog meer iemand die er is als het nodig is. Die gebeld kan worden als er bijvoorbeeld op dat moment een CNO [een Crisis Noodopvang, red.] opgebouwd moet worden. Die dan zijn, of haar, weekend omgooit om daar te zijn waar het nodig is om mensen te helpen.
Heb je al eens iets leuks meegemaakt tijdens je Rode Kruis werk?
Jawel. Het werk is heel veranderlijk. Pas de dag na een evenement kun je zeggen wat de planning precies was. Vaak verandert er op het laatste moment nog iets en moet je last-minute heel flexibel kunnen zijn. Je weet van tevoren nooit hoe iets zal gaan lopen, en uiteindelijk blijkt het heel anders te gaan dan wat je gepland had. Neem nou mijn dienst met carnaval, tijdens de optocht in Helmond. Die dienst zou tot 19.00 uur duren. Even voor het einde van de dienst kwam er nog iemand bij onze post binnenlopen, waar we een uur mee zoet waren. We zouden daarna met zijn allen ergens gaan eten, maar tegen de tijd dat we hadden afgebroken, waren alle eetgelegenheden al gesloten, en op weg naar Aarle-Rixtel stopte de bus ermee. Uiteindelijk waren we om 23.30 uur weer terug in Eindhoven. Alles liep dus anders dan gepland, maar dat vind ik juist heel leuk.
En waar ben je trots op?
Dat ook als het helemaal anders loopt dan gepland, het toch met elkaar gefikst wordt. Dat getuigt van een mooi team.
Tekst: Nicolette van Heesch
