Alle hens aan dek in Flevoland
Bij drie grote evenementen in Flevoland werden het weekend van 13-15 september zo’n 180 vrijwilligers van het Rode Kruis ingezet. ‘Het was knetterdruk, maar we hebben het gefikst.’
Het Pieperfestival Emmeloord
Op het Pieperfestival in Emmeloord moesten vrijdag rond middernacht alle Rode Kruis-hulpverleners aan de bak. Grote groepen jongeren bleken liever met elkaar te vechten dan te luisteren naar de band en dj’s. ‘Vechtpartijen binnen en buiten het terrein, valpartijen, heel veel alcoholmisbruik door minderjarigen – zoiets maak je niet vaak mee’, vertelt coördinator Harm Polman.
Na het festival is Polman om twee uur ’s nachts thuis. Maar zaterdagochtend staat hij om acht uur alweer naast z’n bed, om de inzet van het Rode Kruis op de zaterdagavond van het Pieperfestival voor te bereiden. En ook nog de inzet van het Rode Kruis bij de hardloopwedstrijd Fish Potato Run, tussen Urk en Emmeloord, die óók die dag wordt gehouden.
Challenge Almere-Amsterdam
In een ander deel van Flevoland, Almere, hebben Marcel Rijnbeek en de andere leden van het projectteam van het Rode Kruis na wekenlange voorbereiding hun handen vol aan de Challenge Almere Amsterdam. Dat is een volledige Triathlon, waarbij de deelnemers op zaterdag zo’n vier kilometer zwemmen, 180 kilometer fietsen en 42 kilometer hardlopen. En op donderdag en vrijdag vonden er al diverse wedstrijden plaats voor bedrijven- en familieteams, en voor jongeren en ouderen.
Het parcours van de Challenge Almere Amsterdam loopt overigens volledig binnen Flevoland. ‘Het woord ‘Amsterdam’ staat er alleen maar bij voor de naamsbekendheid’, grinnikt Rijnbeek. ‘De deelnemers komen er helemaal niet. Nou ja, tenzij ze landen op Schiphol’. Dat laatste is heel goed mogelijk, want de wedstrijd trekt atleten van wereldniveau.
Topprestatie hulpverlening Rode Kruisers
Bij de drie evenementen – het Pieperfestival, de Fish Potato Run en de Challenge Almere Amsterdam – worden in enkele dagen tijd in totaal zo’n 180 hulpverleners van het Rode Kruis ingezet. Op verschillende dagen, in verschillende shifts en op verschillende plekken: op de posten voor de eerste hulp, of onderweg op de parcoursen met de fiets, de ambulance, Rode Kruis bus of in gators – een soort snelle golfkarretjes. ‘Twintig procent van de totale inzet van het Rode Kruis in Nederland vond dat weekeinde plaats in Flevoland’, zegt Rijnbeek.
Zo rumoerig als de vrijdagavond van het Pieperfestival verloopt, zo rustig is de zaterdagavond. ‘We hadden nog extra hulpverleners ingeroepen’, vertelt Polman. ‘Maar die konden rond middernacht terug naar huis. Het was heel gezellig – ook Douwe Bob kwam nog even langs.”
Ook de Fish Potato Run verliep rustig. Polman: ‘We waren met zo’n vijfentwintig EHBO’ers aanwezig, voor ruim 1600 hardlopers. Maar we hebben af en toe een pleistertje geplakt, en vooral veel Dextro Energy uitgedeeld aan mensen die oververmoeid waren.’
Bij de Challenge Almere Amsterdam kwamen op zaterdag ook weinig lopers in de problemen. ‘Het was ideaal weer’, zegt Rijnbeek. ‘Stabiel en niet te warm. Dat merkte je aan de letsels die binnenkwamen: wat schaafwonden van lichte valpartijen. En af en toe een onderkoeling, maar die mensen waren er met een warmtedeken en een warm bouillonnetje weer snel bovenop.’
Dat was de donderdag daarvoor juist wel weer anders. Rijnbeek: ‘Bij de wedstrijd voor scholieren hadden we de handen vol aan onderkoelde jongeren die uit het water werden gehaald. Gelukkig konden de meesten van hen, na wat opwarmen, de wedstrijd toch nog afmaken.’
Het meest indrukwekkende van de challenge was eigenlijk de vrouw van een atleet, die meekwam naar de eerste hulppost. Rijnbeek: ‘Zij bleek elke dag een marathon te lopen – ze was die dag bezig met haar 258-ste.’
De impact van een hulpverlener
Rijnbeek draait al jarenlang mee in de organisatie van de Challenge, maar dit jaar voor het eerst vanuit het Rode Kruis. Want het is de intentie dat de Challenge en het Rode Kruis de banden aanhalen: de beide organisaties hopen op termijn een overeenkomst voor langdurige samenwerking aan te gaan. ‘Ik merk dat de medische hulpverlening beter geregeld is, nu het Rode Kruis er bij is gekomen. Het Rode Kruis borgt de veldnorm evenementenzorg – zoals het hoort.’
Wat vindt Rijnbeek leuk aan zijn werk als Evenementenhulpverlener bij het Rode Kruis? ‘Het geeft voldoening om je in te zetten voor anderen. De atleten die bij de eerste hulp komen, zijn zwaar teleurgesteld: ze hebben maanden getraind, en dan halen ze de finish niet. Het is mooi als je dan toch weer even een lachje op hun gezicht weet te krijgen. En verder kan zo’n evenement als de Challenge gewoon niet draaien zonder vrijwilligers.’
Coördinator Polman van de activiteiten in Emmeloord merkt dat mensen soms onder de indruk zijn van het werk van het Rode Kruis. ‘We hadden bij een bedrijf ijsblokjes geregeld om eventueel mensen met oververhitting te kunnen koelen. Een vrachtwagen kwam het ijs afleveren, en ik vertelde aan de chauffeur dat dit echt levens kan redden. Hij beloofde meteen dat hij volgend jaar opnieuw ijs zou komen brengen. Dat maakt me blij.’
Polman is al elf jaar vrijwilliger bij het Rode Kruis, en dit was zijn eerste inzet als coördinator. ‘Het was een behoorlijke uitdaging, maar we zijn er met z’n allen in geslaagd om slachtoffers te helpen. We zijn als hulpverleners zelf in veiligheid gebleven en we hebben ons beste beetje voor gezet. Het was knetterdruk – maar we hebben het mooi gefikst.’