We blikken met Pauline Hansler-Rijsdijk (linksonder in beeld) terug op 40 jaar als vrijwilliger bij het Rode Kruis Westland. Zij ontving hiervoor op 26 april een lintje van burgemeester Bouke Arends van Westland.
Waarom ben je vrijwilliger geworden?
Ik kreeg eind 1982 een brief. De Lier wilde een Rode Kruis-afdeling opzetten. Of ik vrijwilliger wilde worden? Dat leek mij wel wat. Ik had tijd over na jaren full-time te hebben gewerkt. En mijn lief stond er ook achter. Als verpleegkundige kon ik wel wat betekenen voor het Rode Kruis, dacht ik. En dat bleek ook zo.
Wat heb je voor werk gedaan als vrijwilliger?
Hoe vat je 40 jaar samen? In De Lier droeg ik als verpleegkundige m’n steentje bij, werkte samen met de afdelingsarts en collega-verpleegkundigen, gaf lessen voor de basis-zorg, Gewondenzorg Onder Rampomstandigheden, de Opvang en Verzorgingscursus en organiseerde mede oefeningen. Ik deed de opleiding voor docent reanimatie. In ons district met Delft en Westland-West werd ook begonnen met samenwerking. Ik coördineerde de Eerste Hulp in de feestweek in De Lier met de plaatselijke EHBO-afdeling. Het Rode Kruis veranderde in golfbewegingen, andere opleidingen, meer samenwerking in het district, weer andere opleidingen, automatiseerde d.m.v. Tools en Teams, bestuurlijke veranderingen naar het district, het voldoen aan de veldnorm, e-modules, VOG enz. Ook ben ik bestuurslid geweest, algemeen coördinator, fuseerde met Westland-West naar afdeling Westland in 2014. In deze overgang werkte ik prettig met collega’s, die ik al kende van lessen en gezamenlijke oefeningen. Ik gaf lessen bevolkingszorg in het district, werd TL BVZ, gaf mede reanimatielessen aan bewoners van het Westland en coördineerde nu mede Eerste Hulp bij evenementen. Was collectant. Ging van 2004 tot 2018 jaarlijks mee als verpleegkundig/unithoofd op de Westlandboot op de Henry Dunant. Als vrijwilliger bij evenementen, bij de vaccinatiestraten en in opvang van de Syrische en nu Oekraïense vluchtelingen zet ik mij graag in.
Welk moment uit die 40 jaar vergeet je niet meer?
In zo’n lange tijd zijn er natuurlijk vele momenten, die mooi, leuk, verdrietig, interessant of prachtig zijn geweest. Maar mijn inzet in de groep van 52 vrijwilligers op de Rode Kruis-boot Henry Dunant sprong er wel bovenuit. Je leeft in zo’n week zo intens mee met de gasten en de groep vrijwilligers. Hun plezier en dankbaarheid, dat gaf mij de meeste voldoening.
Help je ook mee bij de opvang van vluchtelingen uit Oekraïne?
Ja, ik heb verschillende BVZ/EHBO-diensten gedaan in een hotel, waar op 51 kamers Oekraïense vluchtelingen werden opgevangen, en in de Broodfabriek. In de hotels hebben de évacues meer privacy dan in een sporthal, waar indertijd Syrische vluchtelingen werden opgevangen. Er zijn veel vrouwen met kinderen in allerlei leeftijdsgroepen. Veel kinderen wilden graag spelen, dan liep je soms met een groep mee om te vertellen waar een speelplaats is. In die voor hen vreemde stad, merkte ik, dat ze dankbaar zijn. Ik herinner mij een meisje van drie dat gekregen speelgoed uit mocht zoeken. Ze koos een prachtige bal, die blije blik in haar ogen vergeet ik nooit meer.
Waar haal jij voldoening uit?
Op evenementen Eerste Hulp en advies geven. Het samenwerken met collega’s uit eigen en andere afdelingen van het Rode Kruis. Er zijn voor je medemens, die er toe doet. Ook word je daar zelf gelukkiger van. En uit al het vorige waar ik over vertelde.
Wil jij ook vrijwilligerswerk doen voor het Rode Kruis district Haaglanden?
