Dit voetbalseizoen ondersteunt Rode Kruis Zwolle bij de eerstehulpverlening bij de thuiswedstrijden van PEC Zwolle in de Eerste Divisie. Ik (Erica Turmel) heb tijdens de wedstrijd tegen MVV op 28 oktober achter de schermen mogen meekijken hoe zo’n dienst eraan toe gaat.
Ik ontmoet mijn Rode Kruis-collega’s in de kantine van CSE (het Centre of Sports & Education), evenals de andere hulpverleners van deze avond. Johan en Wicher, de coördinatoren van deze avond en in het dagelijks leven werkzaam als ambulanceverplegers, heten me hartelijk welkom. Zij leggen kort uit wie waar staat en wat er zoal te verwachten valt. Er zijn twee posten van het Rode Kruis op de tribunes: eentje bij het familievak en de andere zit bij de harde kern. Bij het veld zitten Johan en Wicher samen met twee verpleegkundigen, waarvan eentje voor de ALS (advanced life support), en de ander als hulpverlener BLS (basic life support). De portofoons worden getest. Iedereen weet wat hij/zij moet doen en dan kunnen we richting het stadion.
Casussen
Het is me duidelijk dat Johan en Wicher een belangrijke rol vervullen deze avond. Zij zijn de hoofdverantwoordelijken, zij beslissen bijvoorbeeld of er een ambulance wordt opgeroepen indien nodig. Maar ook als het onrustig wordt op de tribunes bepalen zij of de Rode Kruis-collega’s voor hun eigen veiligheid naar een veiligere plek moeten gaan. Casussen die je zoal tegen kunt komen tijdens een voetbalwedstrijd zijn brandwonden, flauwvallen of verdrukkingen. Ook kan het voorkomen dat iemand op de tribune komt te vallen. Zelfs hartinfarcten zijn wel voorgekomen. Toch zal het hoofdzakelijk om de kleine ‘huis-, tuin- en keukendingetjes’ gaan waarvoor basis-EHBO nodig is. Er heerst een fijne sfeer onder de hulpverleners. Wicher: ‘We zijn vanavond één club, één team en staan er voor de supporters. De samenwerking met het Rode Kruis is altijd erg fijn.’
Eerste helft
Na een korte rondleiding achter de schermen, waarbij ik alles te zien krijg waar het publiek normaal niet kan komen, besef ik dat het een hele operatie is, zo’n voetbalwedstrijd. In de eerste helft zit ik bij Rick en Michelle. Michelle zit sinds kort bij Rode Kruis Kop van Overijssel en loopt deze avond bij ons mee als stage. Rick en Michelle zitten op tribune noord, tussen de harde kern. Voor beide is het de eerste keer dat ze dienst draaien tijdens een voetbalwedstrijd. Het is vrij indrukwekkend om tussen de hardcore PEC-supporters te zitten, er hangt een naar mijn idee geladen sfeer. Op gegeven moment komen twee politieagenten een stukje achter ons staan, waar ze de hele wedstrijd niet meer vandaan zijn gekomen. Nadat in de 37e minuut de 0-1 voor MVV valt wordt het onrustiger op de tribune, ook bij het uitvak. Er wordt verzocht geen spullen op het veld te gooien, omdat er dan kans is op staking van de wedstrijd.
Hoofdwonden
Na de rust zit ik aan de overkant, bij Erica en Klara in het familievak. Daar is de sfeer heel anders, veel gemoedelijker, vriendelijker ook. De tweede helft is ook de helft van de calamiteiten, na een bloedneus in de rust worden vrij snel in de tweede helft mijn collega’s opgeroepen voor een val in het uitvak. Voor ons zitten een aantal kinderen die bij terugkomst van Erica en Klara hen met allerlei vragen bestoken. Mooi om te zien hoe jonge supporters geïnteresseerd zijn in het werk van het Rode Kruis. De rest van de wedstrijd verloopt rustig. Pas aan het einde in de extra speeltijd worden de dames weer weggeroepen voor de behandeling van een hoofdwond. Terwijl ik met Eric en Wicher richting het veld loop na de wedstrijd, wordt Wicher bij een supporter geroepen. Hij heeft een kopstoot gekregen en moet daar even voor behandeld worden.
Na afloop, wanneer de meeste supporters naar huis zijn, praten wij nog even na bij CSE. Ik heb het vooral heel indrukwekkend gevonden. Er zijn gelukkig geen grote calamiteiten gebeurd deze wedstrijd. Wicher kijkt terug op een goed verlopen dienst en geeft wederom aan heel blij te zijn met de goede samenwerking met het Rode Kruis. Na wat eten en drinken gaan we allemaal richting huis, terwijl de diehard-supporters bij het supportershome nog staan na te praten onder het genot van een biertje of twee, drie.
