Jordi, secretariaat ondersteuner van het district Midden- en West-Brabant, vertelt graag iets over zijn eerste inzet in de gemeente Zevenbergen.
Toen ik een telefoontje kreeg met de vraag of ik kon komen helpen, was ik blij dat ik ja kon zeggen, en zo mijn eerste inzet kon draaien.
Ik kreeg genoeg informatie van collega’s als ik vragen had. Ik kwam enkele drempels tegen, maar veel collega’s hadden al genoeg ervaring en gingen hier achteraan om het zo snel en goed mogelijk op te lossen! Het was erg fijn om mee te mogen denken, een praktische oplossing te vinden en uit te voeren wat nodig was.
Er kwamen veel mensen vanuit de gemeente Zevenbergen om te ondersteunen, en iedereen stond elkaar bij. Als ik ergens hulp bij nodig had om bijvoorbeeld een ruimte van minder of meer bedden te voorzien, stonden er altijd mensen klaar om te helpen. Moesten we een ruimte groter maken, dan gingen mensen zoeken naar het juiste gereedschap en werd het opgelost.
We kregen niet alleen hulp van collega’s van het Rode Kruis en inwoners van de gemeente Zevenbergen, maar ook van de vluchtelingen zelf. Een jonge man bood aan om te vertalen als het nodig was, en ik had dit ook regelmatig nodig, want ik spreek totaal geen Arabisch, en sommige vluchtelingen spraken geen Engels. Als ik hem vond en om hulp vroeg om te vertalen was het nooit een probleem, en hij hielp graag.
Op dit soort momenten merk je dat mensen in allerlei situaties samen kunnen komen om elkaar te helpen en dat maakt me toch altijd wel blij.
Het fijnste van alles was de dankbaarheid, niet alleen tussen me en mijn collega’s, maar ook de dankbaarheid vanuit de vluchtelingen.
Wat voor ons een simpele vraag kan zijn om te regelen, kan voor hen al een wereld van verschil maken.”
