Gratis maaltijden voor schoolkinderen op Sint-Maarten
Sinds orkaan Irma krijgen sommige kinderen op Sint-Maarten minder dan drie keer per dag te eten. ‘Het heeft eigenlijk geen zin om met de les te beginnen als de kinderen niet hebben ontbeten.’ De juf van de Sint Borgiaschool op Sint-Maarten is er stellig over. ‘Zonder iets in hun maag, zijn de kinderen te lusteloos om op te letten.’ Ze is dan ook blij dat het Rode Kruis sinds maandag 30 oktober ontbijt en lunch uitdeelt aan 4800 lagereschoolkinderen.
Verse melk met cornflakes
Vandaag staat verse melk met cornflakes op het menu. Het staat al klaar als de kinderen op school komen. De Rode Kruis-vrijwilligers zijn om vijf uur vanmorgen opgestaan om het allemaal op tijd af te krijgen. Met een goed ontbijt achter hun kiezen, hebben de kinderen de energie om goed op te letten.
Dankzij maaltijden minder gevaarlijke autoritten
De meeste ouders brengen hun kroost met de auto naar school, maar orkaan Irma heeft heel wat autoruiten verwoest. Als tijdelijke oplossing voor een ontbrekend autoraam spannen mensen plastic dat ze met breed plakband vastzetten. Bij doorzichtig plastic zie je nog wel wat, maar met zwarte vuilniszakken is je kinderen veilig naar school brengen geen sinecure.
Gelukkig kunnen de kinderen nu dankzij de verstrekte lunches op school overblijven en is het aantal gevaarlijke ritjes sterk verminderd.

Kinderen op Sint-Maarten zijn blij met de maaltijden op school
Na ontbijt volgt meteen de lunch
Tijdens de bezorging van het ontbijt zijn de lokale Rode Kruis-medewerkers al druk in de weer met het besmeren van de sandwiches voor de lunch. De tweede rijronde begint om 10 uur, voor de lunchpakketten. Op veel scholen is het dan speelkwartier en de kinderen rennen naar de bus om te helpen met dragen.
Ook showen ze trots hun nieuwe uniform. Een juf vertelt dat ze in het weekend ook kinderen in hun schooluniform op straat ziet lopen. Ze hebben verder geen andere kleren…
Een eigen lunchzakje
De juf kijkt tevreden. ‘Het is fijn dat de kinderen het brood niet van een grote stapel hoeven te pakken, maar dat ze een zakje voor zichzelf krijgen. Ze zijn al zoveel bezittingen kwijt en moeten van alles delen, dat zoiets als een eigen lunchzakje ze goed doet’.