Nederlandse Charlotte helpt slachtoffers bosbranden Australië

De Nederlandse Charlotte ten Have verleent als lid van het managementteam Emergency Services van het Australische Rode Kruis hulp aan slachtoffers van de bosbranden. “Het is hartverwarmend: iedereen wil helpen.”

Het is natuurlijk verschrikkelijk wat er in Australië gebeurt, maar Charlotte (31) vertelt dat tussen alle ellende en verdriet ook iets heel moois ontstaat: verbroedering. “Het is zo indrukwekkend om te zien hoeveel hulp er is. Gewone mensen, organisaties, sportclubs, iedereen wil helpen en zamelt geld in.”

“Ik was nog maar net in dienst bij het Rode Kruis toen de branden in Queensland, de provincie waar ik woon en werk, begonnen. Dat was op 9 september. Inmiddels zijn we vier maanden verder en Australië brandt nog steeds. De gesprekken gaan nergens anders over”, vertelt Charlotte.

In Queensland zijn de branden inmiddels onder controle. “Maar elders in Australië hoor je de brandalarmen afgaan en worden vrienden ’s nachts wakker omdat ze vanwege de intense brandlucht denken dat hun huis in de brand staat. Vanwege de extreem slechte luchtkwaliteit zijn op veel plekken geen luchtfilters of mondkapjes meer te koop.”

“Ik werk voor het noodhulpmanagementteam van het Rode Kruis, dat nauw samenwerkt met de Australische overheid en andere noodhulporganisaties. Op het moment dat er mensen geëvacueerd moeten worden, sturen we meteen een team uit zodat er vrijwilligers klaarstaan op het moment dat de mensen aankomen. Dan wordt meteen gekeken: wat hebben ze nodig? Dat kan water zijn, eten, kleding en psychosociale hulp.”

Branden zijn qua hulpverlening heel anders dan bijvoorbeeld overstromingen, een probleem waar haar provincie Queensland vaker mee te maken heeft. “Bij een overstroming weet je waar het gebeurt en waar het water naartoe gaat. Waar de branden ontstaan is vaak moeilijk te voorspellen en gebeurt bovendien op veel verschillende plekken. Dat maakt de hulpverlening qua logistiek heel lastig.”

Een belangrijk deel van het werk van het Australische Rode Kruis bij de bosbranden is het verlenen van de eerdergenoemde psychosociale hulp in de evacuatiecentra; vaak aan mensen alles zijn kwijtgeraakt. “Zo proberen we te helpen bij een eerste stap in het herstel en verwerkingsproces. Want de branden zijn vaak een traumatische ervaring.”

De psychosociale hulpverlening waar Charlotte, afgestudeerd antropoloog, het over heeft, is gebaseerd op wat de persoon in kwestie nodig heeft. “Een groot deel bestaat uit luisteren naar wat degene wil delen. Waar wil hij of zij het over hebben?”

Charlotte heeft op het moment van ons gesprek een werkdag van 14 uur achter de rug, eerder regel dan uitzondering sinds de branden vier maanden terug begonnen, vertelt ze. “Iedereen zet zich tot het uiterste in om te helpen. Bij het Australian Red Cross werken we met een enorme ‘base’ aan vrijwilligers ‘in het veld’. Je belt en even later zijn ze op weg om ter plekke te gaan helpen. Dat is geweldig om te zien.”

Ook de support van buiten Australië is hartverwarmend, zegt ze. “Fantastisch dat er ook hulp uit Nederland komt. Daar wordt veel over gesproken en dat wordt zeer gewaardeerd door de Australiërs.”