Rotterdam-Rijnmond
Word vrijwilliger Doneer

Drie zorghelden uit azc’s zetten zich in voor Ikazia Rotterdam

Geplaatst op 02 juni 2020

Foto: In volgorde van links naar rechts: Kashif Charles (35), Ashraf Zedane (30) en Hisham Ewit (41).

De afgelopen vier weken hebben twee bewoners van asielzoekerscentra (azc’s) zich ingezet als hulpverlener bij het Ikazia Ziekenhuis in Rotterdam. Wegens de druk op de zorg tijdens de coronacrisis is er een groep bewoners met een medische achtergrond in aanmerking gekomen om hulp te verlenen voor het Rode Kruis. Waar de vrijwilligersperiode voor Ashraf en Kashif tot een eind komt, is deze voor Hisham net begonnen: hij neemt het stokje voor de komende vier weken van hen over als Ready-to-helper voor het Rode Kruis.
Op het moment dat we aankomen bij het Ikazia ziekenhuis, zien we de drie mannen al staan voor de entree. Hun monden zijn met mondkapjes bedekt, maar hun ogen lachen ons toe. Het zijn Ashraf, Kashif en Hisham: drie vrijwilligers met ieder jarenlange ervaring in de zorg. Wij kregen de kans om hen te spreken over hun ervaringen en verwachtingen en om te luisteren naar hun bijzondere verhalen.

Zichtbare passie voor de zorg

Het is mooi om de bereidheid, motivatie en zekerheid van de mannen in hun manier van handelen te zien. De passie voor werken in de zorg is zichtbaar voor het hele team: iedere kans om iemand te helpen grijpen de mannen met beide handen aan.
De drie heren werken in het Ready-to-help-team dat patiënten en bezoekers opvangt en begeleidt bij hun ziekenhuisbezoek. Ze helpen onder meer bij het separeren van patiënten door eventuele coronasymptomen te signaleren en meten de temperatuur van bezoekers. Daarnaast zorgen ze ervoor dat persoonlijke spullen van patiënten en familie worden overgenomen en goed terecht komen.

Terug bij het Rode Kruis

We spreken Ashraf Zedane (30), een man van Syrische komaf met een achtergrond in medicijnen. Zijn ervaring bij het Rode Kruis begon niet in Nederland, maar in Syrië, waar hij in 2009 startte als hulpverlener. Zijn hulpverlenende functie kreeg tijdens de crisis in Syrië een ingrijpende wending: Ashraf belichaamde een sleutelrol als eerste hulpverlener in noodgevallen, voornamelijk met betrekking tot het aannemen en leveren van humanitaire hulp van het Rode Kruis aan Syrië.
Ashraf ziet zijn loopbaan bij het Rode Kruis niet als iets waar hij destijds is uitgestapt, maar verwoord zijn ervaring op een mooie manier: “We zijn uiteindelijk allemaal één verenigde organisatie. Het werk wat ik hier mag doen is enkel een voortzetting van mijn tijd bij het Rode Kruis in Syrië”, licht hij toe. “Het voelt erg goed om terug te zijn.”

Een kans om te helpen

De goedlachse Kashif Charles (35) heeft ruime ervaring als verpleegkundige bij de ambulance in zijn geboorteland Pakistan. Voor de coronacrisis was Kashif werkzaam als kok in een Nederlands eetcafé in Emmeloord, maar dat ligt helaas nu even stil. Toen het Centrale Orgaan opvang asielzoekers (COA) professionals zocht om tijdelijk te helpen in de zorgsector, was de keuze om te helpen voor Kashif vlug gemaakt. “Nu alle restaurants dicht zijn en er is een manier waarop ik kan helpen, dan wil ik dat ook graag doen”, licht hij toe.

Kashif is blij met zijn huidige werkgever en zijn baan in de horeca door de zekerheid die het hem biedt, maar het is een hele andere wereld dan de zorg. “Ik merk het weer nu ik hier sta. Ik heb gevoel voor patiënten en weet hoe ik met hen om moet gaan. Dit is eigenlijk mijn werk, dit kan ik goed.”

Hulp bij de eerste stap

De vrijwilliger die vandaag bij het Ikazia ziekenhuis zal starten, is de 41-jarige Syriër Hisham Ewit. Hisham heeft een indrukwekkende achtergrond en werkervaring in medicijnen. Vlak voordat hij in december vorig jaar vanaf de Verenigde Arabische Emiraten naar Nederland kwam, had hij een managementfunctie in de zorg. Hij zou heel graag zijn zorgcarrière in Nederland doorzetten.
Hisham geeft aan dat hij erg blij is met het initiatief van het COA om bewoners van azc’s te koppelen aan hulporganisaties. Een poging die hij op eigen kracht waagde om zijn ruime zorgervaring in te zetten mocht jammerlijk niet baten. Door deze kans is hij weer erg positief gestemd: “Ik heb er heel erg veel zin in. Het is echt veel beter dan thuis zitten.”

Hisham’s verhaal heeft raakvlakken met dat van Ashraf. Ook Ashraf is erg blij met het initiatief, maar vertelt tevens dat dit de eerste echte mogelijkheid voor bewoners van azc’s was om te helpen, terwijl er genoeg bewoners zijn die zich aanbieden en tijd hebben. Ashraf denkt dat mogelijke barrières voor organisaties om azc-bewoners in dienst te nemen uit de weg gegaan kunnen worden door verwachtingen helder naar iedereen te communiceren: “Het gaat vooral om het maken van die eerste stap. Het zou bijvoorbeeld fantastisch zijn als er mensen van verschillende organisaties naar het azc zouden komen om de bewoners te vertellen over welke hulp er nodig is.” Voor de toekomst valt er, wat Ashraf betreft, nog veel te behalen op het gebied van het inzetten van vluchtelingen voor vrijwilligerswerk: “We hebben zoveel mensen in azc’s die echt heel erg bereid zijn om te helpen, ik geloof dat iedereen daar het zou willen en zou kunnen.”

Verschillende zorgsystemen

De drie mannen merken ieder duidelijke verschillen op tussen het Nederlandse zorgsysteem en het systeem dat zij gewend zijn. De verschillen die de mannen aankaarten zijn voornamelijk gericht op de grote mate van geordendheid en regelgeving van ons systeem. “Je merkt dat zaken hier georganiseerder zijn en mensen kunnen altijd hulp krijgen van goede kwaliteit”, licht Ashraf toe.
Alle drie de heren zijn positief over het Nederlandse zorgsysteem. Wel geven ze stuk voor stuk aan dat het even tijd nodig heeft om deze manier te leren begrijpen, maar ze zijn erg gemotiveerd om dit begrip verder te ontwikkelen.

Beheersing van de taal

Buiten ervaring in de zorg als investering in hun carrière, zien alle drie de mannen deze periode tevens als uitgelezen kans om de Nederlandse taal beter te beheersen. Door veel met patiënten, naasten en andere hulpverleners te praten merken zij dat hun begrip en het spreken van de taal erg vooruit gaat.

Het is natuurlijk Hisham zijn eerste dag, maar hij heeft al wel bepaalde verwachtingen: Hisham denkt veel te gaan leren over het Nederlandse zorgsysteem, wat hem ervaring kan geven die hij nodig heeft voor zijn toekomstige carrièrestappen: “Ik zie het als een goede gelegenheid om al doende te leren over de Nederlandse maatschappij, cultuur en het zorgsysteem”, legt Hisham uit.

Kashif heeft door zijn werk in de horeca en zijn taallessen al een goede beheersing van de Nederlandse taal. Voor Kashif is het echter van belang dat hij met Nederlanders werkt en omgaat in een zorgcontext. De zorg-terminologie die hij gedurende zijn tijd bij het Ikazia ziekenhuis oppikte, kan hij goed gebruiken in zijn verdere loopbaan.

Toekomstplannen

De mannen zijn na hun periode bij het Ikazia een ervaring in de Nederlandse zorg rijker. We merken aan alles dat hun manier van werken en aanwezigheid deze maand zeer gewaardeerd werd. Na een verplichte quarantaineperiode van twee weken zullen de mannen ieder weer terugkeren naar hun woonplaats en bouwen zij verder aan hun toekomst. Kashif wil een opleiding gaan doen om het Nederlandse zorgsysteem beter te leren begrijpen en de Nederlandse taal nog beter onder de knie krijgen. Na zijn periode bij het Rode Kruis zal hij de chef in het restaurant weer bijstaan, maar zijn werkelijke passie ligt in de zorg. “Ik pak het liefst mijn oude werk weer op- dat is wat ik het liefst doe en dat is wat ik echt goed kan.” Hisham is pas vijf maanden in Nederland, maar is van plan zo snel mogelijk weer in de zorg te kunnen werken. Hij wil meer werkervaring opdoen waar mogelijk, hard werken aan de taal en tevens een opleiding volgen.

De visie en missie van Ashraf voor de toekomst is erg relevant voor de huidige situatie: hij wil zijn kennis en ervaring inzetten om te werken aan de manier hoe de wereld in de toekomst zou moeten omgaan met het bestrijden van een pandemie. “Het is enorm zonde dat er nu zo veel mensen besmet zijn, maar er nog geen vaccin is”, legt hij uit. Volgens Ashraf zou de distributie van gegevens over het virus in deze tijd vele malen gecoördineerder moeten kunnen en hij is van plan hier een verschil in te maken. De eerste stap om deze missie te verwezenlijken is gezet: Ashraf begint binnenkort aan een masteropleiding Information Management in Tilburg.

Omdat twee van de drie respondenten enkel Engels spraken zijn hun citaten vertaald naar het Nederlands door de auteur.

Tekst: Renée de Leau, Beeld: Vera Bos

Meest recente berichten

Rode Kruis wil voedselhulp in Rotterdam opschalen

3 april 2023

Het Rode Kruis ziet de vraag om voedselhulp in Nederland al maanden toenemen. Sinds begin dit jaar helpen de hulporganisatie en zijn lokale partners landelijk gemiddeld 6000 huishoudens per maand met een wekelijkse boodschappenkaart ter waarde van 17,50 euro. In totaal staan er minimaal 2300 mensen op de wachtlijst voor zo’n kaart die besteed kan worden in de supermarkt. Daarom wil het Rode Kruis deze voedselhulp verdubbelen: van 20.000 duizend bereikte mensen in 2022, naar minimaal 40.000 mensen in 2023. Om dit te bereiken, opent het Rode Kruis Gironummer 5125.

Lees meer