Pierre Bergers was van 1964 tot 1988 in loondienst van het Rode Kruis Maastricht e.o. en was tot 2010 vrijwillig administrateur voor onze afdeling. In het kader van het 150-jarig jubileum van onze afdeling vertelt hij over zijn herinneringen.
In 1964 zocht het Rode Kruis een beheerdersechtpaar dat in het Rode Kruis-gebouw ging wonen. Dat werd Pierre met zijn gezin. “Omdat het Rode Kruis Maastricht een Bloedtransfusiedienst had moest ik 24 uur per dag 7 dagen per week bereikbaar zijn. Het ziekenhuis had geen bloed op voorraad, dus als er werd gebeld naar het Rode Kruis voor bloed, moesten de juiste donoren handmatig uit de kaartenbak gevist worden en gebeld worden of ze beschikbaar waren. Vervolgens ging ik deze donoren met de Rode Kruis-bus ophalen en naar het ziekenhuis brengen. Daar zat ik dan naast de donoren om te schudden met de glazen fles waar het bloed in kwam. Na de bloeddonatie gaf ik de donoren een glaasje cognac en bracht ik hen naar huis. Later kreeg ik een pieper en hadden wij als gezin wat meer vrijheid.” In 1988 ging de Bloedtransfusiedienst van het Rode Kruis Maastricht e.o. over naar de Bloedbank.
Pierre deed daarnaast meer voor de afdeling Maastricht e.o., zoals fondsenwervende, logistiek ondersteunende en financiële activiteiten. Zo was er ’s zomers iedere week op zaterdag en zondag collecte aan de grens aan de Tongerseweg en in Eijsden. “Maastricht e.o. was een actieve afdeling, maar al die activiteiten moesten ook gefinancierd worden. Ik bedacht van alles om donateurs te werven. In oude telefoonboeken werd handmatig de bestaande donateurs doorgestreept en de namen die overbleven werden aangeschreven om onze afdeling te steunen. En alles met de hand geschreven!”
Wat is zijn leukste herinnering aan het Rode Kruis? “Het samenwerken met een aantal mannelijke Rode Kruis-vrijwilligers, onder andere Koch, Baltussen, Maussen, Buck, die bij al die verschillende activiteiten de ondersteuning verzorgden. Jongens onder elkaar die de handen uit de mouwen staken; waar je op kon bouwen en die gouden handen hadden.”
Meer over de geschiedenis het Rode Kruis in Maastricht lees je in het gedenkboek 150 jaar.
