Jos Jamin is vrijwilliger sinds 1992. Naast evenementenhulpverlener, was hij vrijwilliger Opvang en Verzorging, vrijwilliger Psycho Sociale Zorg en ondersteuner bij de opvang van Joegoslavische vluchtelingen in Roermond. Tegenwoordig is hij evenementenhulpverlener.
“Het begon allemaal met een oproep in de krant. Ik las dat er vrijwilligers gezocht werdenvoor de Tijdelijke Opvang Joegoslaven. Ze vroegen verpleegkundigen, die ook nog de taal van de diverse bevolkingsgroepen uit Joegoslavië spraken. Ik heb 1,5 jaar lang twee à drie keer per week dit vrijwilligerswerk uitgevoerd. Het was geen prettige omgeving waar de Joegoslaven werden opgevangen, in de kazerne in Roermond. Er was geen onderwijs voor de kinderen, er werden geen activiteiten aangeboden, men mocht niet koken op de kamers en de mensen kregen minimaal zakgeld.” Jos regelde basiszorg voor de bewoners via contacten met de huisartsen en overheid. “Na twee of drie weken vertrokken de bewoners vaak weer naar een andere opvang. Het was moeilijk voor ons als Rode Kruis-vrijwilligers, omdat de regelgeving van de overheid, de bed-bad-brood regeling, boven humaniteit ging.”
Landelijk werden er vrijwilligers gevraagd voor Psycho Sociale Zorg, gericht om collega-vrijwilligers te begeleiden na een onverwachte heftige situatie tijdens de uitvoering van het vrijwilligerswerk. Jos had hiervoor interesse mede gezien zijn achtergrond als GGZ-verpleegkundige. Jos: “Om deze functie uit te oefenen moest ik een aantal Rode Kruis-trainingen volgen. Eén keer heb ik een vrijwilliger kunnen begeleiden en mede door de geleerde methode is de interventie goed verlopen en was er geen professionele nazorg meer nodig.”
Jos liep drie keer mee met het Rode Kruis-wandeldetachement tijdens de Vierdaagse van Nijmegen. “Dagelijks vijftig kilometer lopen was toch behoorlijk pittig! Na drie jaar ging ik als EHBO’er mee naar de Vierdaagse. Achteraf gezien haalde ik daar meer voldoening uit, dan aan zelf meewandelen.” Zijn mooiste herinneringen heeft hij aan zijn diensten als evenementenhulpverlener. “Zo divers als de evenementen zijn, zo divers zijn tijdens die evenementen ook de mensen die een beroep op je doen.”
Meer over de geschiedenis het Rode Kruis in Maastricht lees je in het gedenkboek 150 jaar.
