Het is 9 juni 2023 in de vroege avond. ’t Is alweer een aantal uren geleden dat ik de opvarenden, mensen met Alzheimer, bij het schip heb achtergelaten. De boot had nog maar net aangelegd of Rode Kruisers Rick en Klara waren al druk in de weer met het helpen uitstappen van de mensen en het uitladen van de rollators en de rolstoelen. Sommigen bogen naar Rick, alsof hij de kapitein was. Dat was ook zeker mogelijk, want de kapitein had bijna dezelfde kleren aan: veel wit. Het ‘Dank voor deze mooie dag,’ nam Rick met volle egards in ontvangst: ‘Graag gedaan.’ ‘De mooiste dag van mijn leven,’ hoorde je ook. Daar doe je het voor.
Mooie zomerse dag
De boot, met de mooie naam Nirvana, vertrok precies op tijd en meerde weer aan, bijna op de klok rond. Alzheimer-patiënten en hun begeleiders hebben een mooie vaart gehad, op deze eerste prachtige zomerse dag in dit jaar. Klara en Rick vertrekken in vliegende vaart naar hun volgende activiteit: de Avondvierdaagse. Rick doet de coördinatie.
Tussen de bedrijven door weet Rick nog te vertellen dat het helpen van mensen (in en uit de lift naar het dek) heel wat bedankjes heeft opgeleverd. En dat er beginnende Alzheimers waren, maar ook eentje waarbij het de vraag was of ze in de gaten heeft gehad op de boot te zijn geweest. Ze is er wel even uit geweest! Daar gaat het ook om, een gezellig verzetje, en ook nog op een prachtige dag.
Tekst: Liesbeth van Aalst
Foto’s: foto 1 en 2 eigen foto’s Rick en Klara, foto 3 Liesbeth
