Iedere dag is anders bij het Rode Kruis. Als iemand dat weet, is het Thom Heemstra (26). Het werk is altijd afwisselend. “Het ene moment koop je een schap met water leeg bij de Jumbo in Ter Apel en het volgende moment help je iemand met een open botbreuk.”
Al 9 jaar actief
In 2013 kwam Thom bij het Rode Kruis. Hij begon als AED-checker vanuit Groningen HartVeilig en al snel kwamen er andere functies bij. Zoals hij zelf zegt: “Als je eenmaal binnen bent bij het Rode Kruis, kun je naar allerlei verschillende functies doorgroeien.” Zo is Thom al jarenlang actief bij het noodhulpteam, waar hij in 2018 teamleider van werd. Sinds 2015 is hij betrokken bij het asielzoekerscentrum in Ter Apel: eerst als hulpverlener, later als coördinator. Destijds was er een enorme instroom van Syrische vluchtelingen. “Intussen was ik druk bezig met het afronden van mijn studie, waarbij ik stage liep bij Ambulancezorg Groningen. Mijn studie en het Rode Kruis kon ik mooi met elkaar combineren: een paar dagen per week in Ter Apel en een paar dagen per week bij de ambulancezorg.”
Iedere dag anders
Thom merkte al snel dat hulpverlenen in Ter Apel heel veel voldoening geeft. “De mensen zijn dankbaar voor de zorg die je biedt, al bestaat die zorg soms alleen maar uit een luisterend oor. Vorig jaar heb ik ook veel geholpen bij het helpen coördineren van de vluchtelingenstroom uit Afghanistan. En momenteel is het natuurlijk ook ontzettend druk.” De afgelopen twee weken is Thom bijna iedere dag in Ter Apel geweest. En iedere dag is anders. “Je werkzaamheden worden volledig bepaald door de hulp die op dat moment nodig is – de definitie van noodhulp. Waar schort het aan? Hebben de mensen een dak boven hun hoofd, hebben ze genoeg eten en drinken, zijn er gewonden en is de situatie veilig?”
“Hij kermde het uit”
Als mensen hulp nodig hebben, staat Thom altijd klaar met zijn team. “Eerder deze maand was ik als inzetcoördinator betrokken bij het opzetten van de tenten in Ter Apel”, vertelt Thom. “Op een gegeven moment kregen we de melding dat iemand was gevallen. De desbetreffende meneer had zijn hand behoorlijk bezeerd: je kon tot op het bot naar binnen kijken. Hij kermde het uit van de pijn. Op dat moment kon ik snel schakelen en heb ik geregeld dat hij direct naar de spoed kon, waar zijn wond verzorgd werd.”
Hechte band
“Wij zien dat iedereen individueel ontzettend hard zijn best doet. Medewerkers van het COA, de IND, de beveiliging en alle andere betrokken partijen verdienen echt een pluim. Ze zwoegen enorm hard en proberen iedereen zo goed mogelijk te helpen. We proberen verschil te maken waar we kunnen als Rode Kruis. Het werk is soms intens, en sommige hulpverleningen zijn best heftig. Iedereen gaat anders met dat soort situaties om, waardoor je altijd van elkaar leert. Je bouwt op die manier ook een hechte band op met elkaar. Ook de mensen in de opvanglocatie kom je soms vaker tegen. Ik kwam laatst bijvoorbeeld de man met die nare wond aan zijn hand weer tegen. Trots liet hij me zien hoe mooi zijn wond heelde na zijn bezoek aan het ziekenhuis. Ik vind het prachtig om te zien dat hulpverlening een goed resultaat heeft.”
Een kar vol waterflessen
Wanneer Thom wordt gevraagd wat hem het meest bijstaat van de afgelopen periode, moet hij lachen. “Het eerste wat me te binnen schiet zijn de tripjes naar de plaatselijke supermarkt. Afgelopen week heb ik meerdere keren de schappen in de Jumbo geplunderd. Laatst moest ik bijvoorbeeld flessen water hebben. Er stonden nog maar twee pakken in het schap, maar toen kwam een medewerker aanlopen met een volle kar om het schap bij te vullen. Ik zei: “als je nou die twee pakken erbij op zet, kun je de kar zo naar mijn auto rijden”. Hij keek me in de ogen, keek naar het Rode Kruis-logo op mijn borst en bracht zonder te aarzelen de kar naar mijn auto. Zo konden wij in ieder geval weer even vooruit!”
Meer lezen over de situatie in Ter Apel? Klik hier voor het artikel in Dagblad van het Noorden van 25 juni 2022 waarin Thom en zijn collega’s aan het woord komen.
