Door Jozé van der Kolk – Communicatieteam regio Noord-Holland
Hij kwam nietsvermoedend de Bullekerk binnen voor een expositie. Die bleek er niet te zijn… In een volle zaal werd Onno Elema onderscheiden tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau.
Die ochtend hadden Onno en zijn Marianne een afspraak met de buurman om even gezellig een kopje koffie te drinken bij D-Break, een lunchroom aan de Westzijde in Zaandam. Buurman had hem wat te vertellen…. Gezamenlijk hebben ze nog even een stukje gewandeld naar het Cultureel Centrum de Bullekerk, waar een kunstwerk van Marianne onderdeel van de tentoonstelling zou zijn. Daar lag, bij de met linten versierde ingang, een kleine oranje loper. Binnen leidde een rood-wit-blauwe loper richting het podium. Op de bar stonden gebakjes en natuurlijk was de koffie en thee al gezet.
Ik heb Onno, denk ik, leren kennen in 2004. Zowel hij als ik waren toen al een aantal jaar bij het Rode Kruis actief. Ik aan de bestuurlijke kant. Onno is veel meer een doener. Anno 2004 was Onno al bezig als evenementenhulpverlener en chauffeur. Hij heeft veel gasten naar hun vakantiebestemming gebracht en opgehaald. Ook was Onno vaste chauffeur en begeleider voor de maandelijkse wandelclub voor blinden en slechtzienden. Marianne was er dan ook altijd bij als begeleidster. Ik ging weleens mee om koffie te zetten bij de tussenstop. Onno draait zijn hand nergens voor om. Van de jaarlijkse atletiekwedstrijden in Edam tot de Dam tot Damloop en de Alkmaarse vierdaagse. De lijst is lang. We hebben het nog niet eens over zijn bijdrage als Direct inzetbare hulp Rode Kruis (DiRK) gehad, waarbij hij door heel Noord-Holland toerde. Of zijn werk als voorlichter in de gastlessen 112 bellen op scholen. Van heel wat van die evenementen schreef hij een stuk voor de nieuwsbrief van Zaanstreek-Waterland.
In de Bullekerk zaten de genodigden al te wachten. Naast de buren van Onno waren er een aantal bekenden van het Rode Kruis aanwezig. Natuurlijk ook kleinzoon Kaj met zijn ouders. De kleine man had een behoorlijke tijd naar een luisterboek geluisterd, maar was daarna met zijn Lego in het gangpad gaan spelen. Tót het moment dat hij zijn opa naar het podium zag lopen! Roets! Vóór we het wisten, stond hij bij opa en oma naast burgervader Jan Hammink! Vol trots keek Kaj toe hoe zijn opa werd toegesproken. De burgemeester vertelt: “Toen Onno mij net zag, was het eerste wat hij vroeg: Wat vindt u nou van die huurbevriezingen?” Onno is namelijk ook het aanspreekpunt van de huurdersvereniging en zit regelmatig aan tafel bij Rochdale en de gemeente. Daarnaast is hij ook de motor achter de driemaandelijkse nieuwsbrief “Saen Tropee”, die gemaakt wordt voor de bewoners van “Het Eiland”, een flink eiland gelegen in de Voorzaan met appartementen en ééngezinswoningen.
Waar Onno is, is een helpende hand. Een vriendelijke glimlach. Hij speelt het slachtoffer bij oefeningen, maar is ook bijzonder vaak aanwezig bij de vluchtelingenopvang. Hij is enthousiast en wil helpen waar het kan. Met een Koninklijke Onderscheiding als ultiem bewijs. Namens de Koning speldde de burgemeester hem daarom de versierselen op de revers van zijn jasje. Marianne kreeg uit handen van de burgemeestersvrouw een prachtige boeket. Want, zo werd gesteld: “Niemand kan dit werk doen zonder een sterke partner naast zich!”
Foto: Fotograaf van de gemeente
