‘Hoe gaat het met je?’ Een simpele vraag, maar lang niet iedereen krijgt die te horen. Voor mensen die alleen wonen en in een sociaal isolement dreigen te raken, biedt het Rode Kruis een oplossing: de contactcirkel. Rode Kruis-veterane Ria vertelt hoe deze telefoonketen werkt.
Wat is de contactcirkel?
In veel regio’s zijn ze actief: contactcirkels. Zo ook in Almere, waar Ria van Dijk al 29 jaar vrijwilligerswerk voor het Rode Kruis doet. “Het idee voor een contactcirkel in Almere ontstond in 1994,” vertelt ze. “Het Rode Kruis was landelijk bezig om telefooncirkels op te zetten en vroeg mij om dat hier in Almere te doen.” Inmiddels zijn er maar liefst zeven telefooncirkels in Almere.
Maar wat is een telefooncirkel nou eigenlijk? “Heel eenvoudig,” legt Ria uit, “een cirkel bestaat uit 5 tot 8 personen, de deelnemers. Een vrijwilliger van het Rode Kruis belt de eerste deelnemer uit de cirkel, die belt vervolgens nummer twee en deze persoon belt nummer drie, en ga zo maar door. De laatste deelnemer belt de vrijwilliger weer en zo is de cirkel rond.”
Band opbouwen
De gesprekken in de telefooncirkel zijn kort. “Zo’n drie minuten,” weet Ria, “maar het betekent veel voor de deelnemers. Ze vertellen hoe het met ze gaat en wat ze bvop die dag gaan doen. Je ziet dat ze al gauw een band met elkaar opbouwen en soms komen er vriendschappen uit voort.een vriendschap vormen.”
Vooral tijdens de pandemie, waarbij we te maken hadden met lockdowns, was de telefooncirkel belangrijk. De gesprekken brengen ook behoeften aan het licht. “Als iemand bijvoorbeeld geen boodschap kan doen, kunnen wij dat voor die persoon doen,” legt Ria uit. “Laatst sprak ik een mevrouw die zich niet goed voelde, maar het vertikte om een afspraak met de huisarts te maken. Dan kunnen wij ‘later op de dag nog een keer bellen of bijvoorbeeld even langs de apotheek gaan.”
Twee keer per jaar spreken de deelnemers, waar mogelijk, fysiek af. Met de Rode Kruis-bus worden ze opgehaald en naar de koffie-ochtend gebracht. “Dat vinden de mensen heel fijn, want dan zien ze elkaar in levenden lijve.”
Levens gered
Wat een simpel idee is, kan een groot verschil maken. Vooral in het leven van mensen die in een sociaal isolement zitten vanwege hun leeftijd, hun familie-situatie of hun handicap.
De telefooncirkel zorgt niet alleen voor een stukje gezelligheid, maar verhoogt ook de veiligheid. “Als iemand de telefoon niet opneemt, gaan we achterhalen waarom,” vertelt Ria. “We hebben van elke deelnemer twee contactpersonen, bijvoorbeeld de buurvrouw en een familielid. Een van hen kan dan gaan kijken wat er aan de hand is.”
Treffen zij niemand thuis, dan neemt een vrijwilliger contact op met de huisarts of het ziekenhuis om te checken of die persoon opgenomen is. Zijn de contactpersonen ook niet te bereiken, dan kan de politie helpen om het huis binnen te gaan. “Zo heeft de telefooncirkel meerdere mensenlevens gered,” vertelt Ria.
