Tekst en foto’s: Onno Elema
Al enige jaren ben ik betrokken bij de editie van het sponsorevenement van HomeSport Events. In het weekend van 24 en 25 juni 2023 vond de twaalfde editie plaats: een jaarlijkse, unieke sportuitdaging van het Ronald McDonald Kinderfonds. De HomeSporters, zoals de deelnemers worden genoemd, gaan in teamverband samen 500 kilometer fietsen (HomeRide), 240 kilometer hardlopen (HomeRun) of 120 kilometer wandelen (HomeWalk). Dit doen zij dag en nacht, door weer en wind, dwars door Nederland. Zo zamelen zij geld in voor ouders met een ziek kind. De opbrengst komt volledig ten goede aan de Ronald McDonald Huizen, Huiskamers en Vakantiehuizen. Dankzij de gesponsorde teams wist de organisatie maar liefst 1.488.175 euro op te halen. Dit werd gedaan door 105 teams met in totaal 1.339 deelnemers. Een ongekende teamprestatie in 24 uur.
Een aantal maanden voor het evenement werd ik benaderd door de Medische Dienst (MD) van het Rode Kruis met de vraag of ik weer beschikbaar was. Zonder erover na te denken heb ik natuurlijk ja gezegd. Kort daarna werd ik in contact gebracht met de dienstdoende logistiekcoördinator om te kijken naar de logistieke bewegingen. Het was een mooie puzzel die een aantal wijzigingen opleverde in het opgestelde schema. Enkele dagen voor de start was alles in gereedheid en was het wachten op de start van de klus. De donderdag vóór het evenement zijn wij naar Alphen aan de Rijn gereden om bij het hoofdkwartier van de Medische Dienst het voertuig voor het weekend op te halen.
Ik werd daar hartelijk ontvangen door locatiecoördinatoren Titia en Remco en kreeg een korte rondleiding. De Medische Dienst is namelijk al enige tijd geleden verhuisd van Boskoop naar Alphen aan de Rijn. Ik was zeer onder de indruk: de MD heeft de beschikking over vier volledig ingerichte ambulances, twee ambulances voor liggend vervoer, twee quads en verschillende voertuigen voor het vervoer voor de artsen en de verpleegkundigen, de zogenaamde rapid responders.
Dit jaar reed ik in het volgvoertuig Skoda Octavia Sport. Na de nodige instructies en het doornemen van het draaiboek vertrok ik richting mijn woonplaats om van daaruit op zaterdag direct naar mijn startpunt te rijden.
Zaterdag 24 juni
Aangezien mijn starttijd aan het begin van de avond lag ben op tijd vertrokken om een tussenstop te maken bij oud-collega Hans in de buurt van Deventer. Terwijl de collega’s vanaf de start in Zwolle de deelnemende teams volgden en eventueel van medische zorg voorzagen, zat ik in de tuin met een heerlijk koel drankje. Niet slecht als start van een warme dag. Ook kon ik nog een tussenstop maken in Losser, waar ik een paar jaar heb gewoond.
Er was natuurlijk veel veranderd; van de locatie waar ik heb gewoond was, op de uitkijktoren na, niets meer over. De gehele locatie is omgetoverd tot het natuurgebied Oelemars en de boerenakker was veranderd in een groot meer dankzij de zandwinning. Toch kon ik de contouren herkennen en kwamen herinneringen uit die tijd weer boven. Na een half uur te hebben rondgewandeld ging ik op weg naar het vliegveld om daar de arts en de verpleegkundige op te pikken. Terwijl ik aan het wachten was, werd het drukker en drukker door de komst van de deelnemende en vertrekkende teams. Kort erna arriveerden de aflossende arts, de verpleegkundige en andere collega’s. Na overdracht en het gereedmaken van de volgauto konden we samen nog net even een verkoelend drankje drinken en ging ieder zijn eigen weg. Mijn rit ging van Vliegveld Twenthe naar Zwolle met als eindpunt Zoetermeer. Hierna kon ik doorrijden naar huis voor wat slaap.
Zondag 25 juni
Na mezelf te hebben opgefrist, een beetje televisie te hebben gekeken en wat te hebben geslapen, was het tijd voor de volgende rit. Vertrek om 04:00 uur van Alphen aan de Rijn naar Ermelo met als eindpunt Teuge. We waren nog niet weg uit Ermelo of ik moest flink op de rem trappen wegens een paar overstekende wilde zwijnen (!). Alles ging maar net goed, waarna we de reis gelukkig zonder brokken konden voortzetten. Onderweg de nodige hazen en andere dieren langs de kant van de weg voorbij zien komen.
Aangekomen bij vliegveld Teuge, gelegen tussen Apeldoorn, Deventer en Zutphen, was het een drukte van jewelste door de wissel van de vele teams. De collega’s die eerder bij Vliegveld Twenthe waren opgestapt waren er al. Terwijl de collega’s een overdracht deden, kon ik mooi even ontbijten. Een warme pannenkoek met stroop en een koel drankje. De temperatuur was al gestegen naar zo’n 25 C en het beloofde volgens de weerberichten een zeer warme dag te worden met een temperatuur oplopend tot zo’n 33 C. De verwachting was dan ook dat de medische hulp noodzakelijk zou zijn. Na de overdracht ging mijn rit van Teuge terug naar Vliegveld Twenthe in Enschede, omdat daar de auto’s van de arts en de verpleegkundige stonden. Helaas was de toegang al gesloten en moesten we de beveiliging bellen. Jammer genoeg bleek dit moeilijker dan gedacht en kon de dienstdoende beveiliging de toegangspoort niet direct vinden. Na 20 minuten en een extra telefoontje konden we dan toch het afgesloten terrein op. Zo zie je maar weer; je maakt van alles mee bij het Rode Kruis.
Voor alle zekerheid zijn we direct het terrein afgereden om buiten het afgebakende gebied de spullen over te dragen. Hierna namen we afscheid en begon mijn laatste rit naar Alphen aan de Rijn om het voertuig te retourneren bij de Medische Dienst. Voldaan kijk ik terug op een geslaagd evenement, waarbij ik een kleine 1200 kilometer heb afgelegd in plusminus 36 uur. Wat mij betreft ben ik er bij de editie van 2024 weer bij!
