“Als ik zou uitvallen zou de rest ook niet kunnen finishen.”
Vrijwilliger in Beeld – Job Biemans – Gastdocent en deelnemer Marathon
Hoi Job, wie ben je?
Ik ben Job Biemans, 25 jaar en ik woon in Eindhoven. Sinds ruim een jaar maak ik deel uit van het educatieteam. We geven onder andere EHBO-lessen aan leerlingen op de basisschool. Dat is niet het volledige pakket, geen reanimatie maar wel de 4 stappen van EHBO, pleisters plakken, verbandje draaien, we behandelen een bloedneus, de stabiele zijligging en het 112 bellen. Daarnaast vertellen we ook wat het Rode Kruis allemaal doet. Op een interactieve manier proberen we de kinderen te enthousiasmeren en bewust te maken van wat zij zelf kunnen doen bij EHBO. Hierdoor ontstaan vaak interessante discussies en opgewonden kinderen met pleisters en verbandjes!
Heb je een achtergrond in het onderwijs?
Nee dat niet. Ik deed een technische studie, en ik ben nu ook redelijk technisch bezig in mijn werk als industrial engineer bij ASML. Ik vind het heel leuk om kennis over te dragen; ik gaf als bijbaantje op middelbare scholen bijles in verschillende vakken en was persoonlijk begeleider van leerlingen. Juist de interactie met kinderen en jongeren tot een jaar of 30 vind ik het leukst. Zij zijn nog zoekende en onervaren, ik vind het leuk om hen daar in te begeleiden en hen soms een spiegel voor te houden.
Hoe kwam je bij het Rode Kruis?
Ik vind het erg belangrijk dat iedereen – ongeacht wie je bent of waar je vandaan komt – een kans krijgt om veilig te zijn en zorg te krijgen. Dat is een basisbehoefte, ongeacht je afkomst.
Het leek me leuk om mijn passie om kennis te delen te combineren met wat het Rode Kruis doet. Ik zag een vacature voor vrijwillig gastdocent bij het Rode Kruis en zo raakte ik aan de praat met het educatieteam in Eindhoven. Vooral het sociale contact met mensen vind ik leuk, naast mijn technische werk en de collega’s aldaar. Bij het Rode kruis kan ik mensen op een educatieve manier helpen.
En je houdt van hardlopen?
Jazeker! Van hardlopen kom ik tot rust na een lange werkdag. Ik vind het belangrijk om regelmatig te bewegen en hardlopen is iets wat je redelijk gemakkelijk kunt doen. De laatste 4 jaar liep ik al met de Marathon van Eindhoven mee in de afstand van 10 km. Dit jaar vormden we voor het eerst vanuit het werk een team met vier collega’s. De anderen liepen normaal ook in hun eentje. Samen hebben we een hele Marathon gelopen, elk dus ruim 10 kilometer.
Hoe was het om in een team te lopen?
Het is een leuke manier om je collega’s buiten het werk om beter te leren kennen. We hebben ons samen voorbereid en samen naar een doel toegewerkt.
Je bent als onderdeel van een team natuurlijk minder individueel bezig en je bent meer afhankelijk van de andere teamleden. Ik startte bijvoorbeeld als eerste; als ik zou uitvallen zou de rest (ook) niet kunnen finishen. Dat was wel even spannend. Het zorgt in ieder geval voor meer motivatie en doorzettingsvermogen om mijn deel te volbrengen. Je doet het uiteindelijk ook een beetje voor elkaar. We hebben elkaar onderweg ook uitbundig aangemoedigd en de laatste loper bij de finish binnengehaald. Iedereen had zijn individuele doelen om te behalen maar ons overall doel was om met zijn allen plezier te hebben. Dat is zeker gelukt!
Droom je er ooit van een hele marathon te lopen?
Nee, ik hou het bij die 10 km. Dat is een training van ongeveer een uur en dat is goed te combineren met mijn werk. Als je een hele Marathon wilt lopen, moet je je beter voorbereiden en langer en intensiever trainen. Ik weet niet goed waar ik dat kan inpassen en ik vind dat ik met 10 km ook iets moois neerzet.
Mijn uitdaging is wel om die 10 km steeds wat sneller te lopen. Dat is dit jaar helaas niet gelukt omdat ik last had van mijn knie en niet zo veel had kunnen trainen, ik wilde het niet forceren.
Wat betekende het voor jou dat het Rode Kruis met EHBO-posten langs de route aanwezig was?
Het was fijn te weten dat als ik geblesseerd zou raken, als ik hulp nodig had, dat er dan iemand voor me klaar zou staan. Ik vind het heel mooi dat er zoveel mensen vrijwillig op de been waren om dat te doen. Ook het enthousiasme dat ze uitstraalden was mooi om te zien. Zoiets versterkt voor mij het hele evenement. Ik wil daarom graag alle vrijwilligers bedanken voor hun inzet, dit wordt heel erg gewaardeerd!
Gelukkig heb ik en heeft de rest van mijn team geen blessures gehad, maar ik heb wel een paar personen gezien die uitvielen tijdens het lopen en die opgevangen werden door het Rode Kruis.
Ik weet niet of ik was gaan lopen als er geen hulp aanwezig geweest was. Het is belangrijk dat je veilig aan zo’n grootschalig evenement kunt deelnemen, dat gun je iedereen. Zonder die medische hulp achter de hand zou ik anderen ook niet aanraden deel te nemen. Er zijn toch veel wegen afgesloten, stel dat je uitvalt dan is het fijn te weten dat er hulp in de buurt is. Dan hoef je je daar in ieder geval geen zorgen over te maken. Want er zijn al genoeg andere dingen om je als loper zorgen over te maken.
Hoe heb je de Marathon ervaren?
Het was gaaf! Er waren zoveel mensen die de lopers aanmoedigden, en er waren bands en fanfares voor de muziek. Als loper, en als vrijwilliger voor het Rode Kruis, was ik benieuwd wat er binnen een EHBO post speelt. Nadat ik mijn deel had gerend, ben ik bij zo’n post binnengelopen. Normaal zie ik dat nooit, als gastdocent. Nu kon ik het lopen combineren met het ervaren van wat het Rode Kruis doet bij zo’n evenement.
Er heerste echt een hele mooie sfeer en het was heel goed georganiseerd. Iedereen was met hetzelfde doel bezig en dat geeft heel veel energie. Dat is mooi!
Tekst: Nicolette van Heesch
