Angelina Boon (56) uit Nieuwe Pekela is een bekend gezicht bij het Rode Kruis in Groningen. Ze is al vijf jaar enthousiast EHBO’er en verleent eerste hulp bij talloze evenementen. In het dagelijks leven is ze bewindvoerder en mentor. De vrijwilligers die Angelina kennen weten dat ze een dochter heeft, Shanna. Want ook Shanna is besmet met het Rode Kruisvirus. Niet zo vreemd ook, want Angelina komt naar eigen zeggen uit een familie die thuis is in de medische wereld. Ze vertelt: “Als kind haalde ik al boodschappen voor kwetsbare mensen en hielp ik met huishoudelijke klusjes.”
Hoe ben je bij het Rode Kruis terecht gekomen?
“Via een advertentie op Facebook. Daar heb ik op gereageerd en toen werd ik uitgenodigd voor een gesprek. Daarvoor was ik actief in Heerhugowaard bij het Oranje Kruis, als evenementenhulpverlener en educatieleerkracht.”
In welke functies ben je tot nu toe actief geweest?
“Ik kon na het behalen van de e-modules en het examen direct beginnen als evenementenhulpverlener. Daarnaast doe ik werkzaamheden op het gebied van educatie, bevolkingszorg, en vluchtelingenhulp.”
Na het uitbreken van de pandemie werkte ik in de test- en vaccinatiestraat. En bood ik covidverpleging via het Rode Kruis in Emmen. Ik vond het vroeger al leuk, met mijn moeder mee naar de gehandicaptenzorg. Daar had ik een vriendinnetje met het downsyndroom. We vonden het leuk om samen schapen te vangen.”
Wat zijn je belangrijkste taken?
“Bij Bevolkingszorg is het mensen opvangen en geruststellen. Hen laten weten hoe ze familieleden kunnen bereiken. Bij Educatie geef ik les op scholen over het verlenen van EHBO. Je creëert zo bewustwording over het belang van EHBO.
Vluchtelingenhulp bieden vind ik het leukst. Je hoort dan uit eerste hand dat mensen alles wat ze hebben opgebouwd achter moeten laten en onderweg naar Nederland ook nog van alles meemaken.
Je geeft mensen kleding mee, want ze komen uit een warm land. En onderneemt activiteiten die gericht zijn op kinderen. Bovendien maak je leuke dingen mee, zoals samen een verjaardag vieren in een tent en dan samen dansen.”
Wat maakt het wek voor het Rode Kruis boeiend?
“Problemen op een creatieve manier oplossen. Het maakt niet uit in welke rol. Dat je met de middelen die je hebt moet bedenken hoe je iemand het beste kunt helpen. Soms hoor je na het hulpverlenen dat alles goed met iemand is afgelopen. Dat is fijn, want soms maak je je best wel zorgen.”
Wat is je leukste herinnering?
“Het feit dat ik nog steeds contact heb met de mensen die bij het aanmeldcentrum in Ter Apel werken. En dat je door hulpvragers herkend wordt op straat. Maar ook de lol die je onderling hebt. Ik werk het liefst met collega’s die niet te serieus zijn.
Het is natuurlijk belangrijk dat je de mensen volgens de richtlijnen helpt en dat je goed samenwerkt. Maar ook het gekke bekken trekken en het lol maken houden het vrijwilligerswerk boeiend.”
Het district Groningen is op zoek naar nieuwe vrijwilligers. Wil jij ook EHBO verlenen op evenementen of wil je meer weten over de functie, bekijk dan de vacature.
