“Ik ben vaak vrolijk en uitbundig als ik mij inzet voor het Rode Kruis. Het is fijn als je met plezier actief bent.”
Vrijwilliger in Beeld – Rian Geven – Evenementenhulpverlener en Lotusslachtoffer
Dag Rian, wie ben jij?
Mijn naam is Rian Geven. Ik ben ruim 31 jaar getrouwd met Patrick. Mijn zoon Stefan is net dertig geworden. Al 21 jaar ben ik vrijwilliger bij het Rode Kruis. Daarnaast werk ik nu fulltime bij Bestronics waar we printplaten maken. Ik ben operator van een machine waaraan ik de hele dag werk.
Mijn man en ik hebben elf jaar lang een restaurant gehad. Daar was ik heel zorgzaam voor mensen. Dat zorgzame past bij het Rode Kruis. Ik kan onder druk, zelfs als ik boos ben, goed vriendelijk blijven en mensen geruststellen. Ik ben vaak vrolijk en uitbundig als ik mij inzet voor het Rode Kruis. Het is fijn als je met plezier actief bent.
Hoe ben je bij het Rode Kruis terechtgekomen?
Met de baan die ik toentertijd had, was ik ook al vrijwilliger bij jongerenkampen. Een collega heeft me uitgenodigd voor het Rode Kruis. Sindsdien ben ik geregistreerd als evenementenhulpverlener, dus met EHBO en reanimatie.
Wanneer ben je zoal actief als hulpverlener?
Er zijn vaste evenementen zoals carnaval, Koningsdag en de Marathon Eindhoven. Tussendoor doe ik ook kleine evenementen.
Zijn er meerdere vrijwilligers die al zolang vrijwilliger zijn voor het Rode Kruis?
Jazeker, ik ben niet de enige hoor!
Wanneer ontdekte je dat je vanbinnen echt een hulpverlener bent?
Ik hield altijd al van mensen helpen en verzorgen. Dus dat wist ik eigenlijk altijd al.
Je bent ook deel van de lotusgroep, wat is dat?
Dat is een groep met mensen die slachtoffers nadoen. Die kunnen zich helemaal inleven in die rol. Zij doen dan als slachtoffer mee bij de EHBO-oefeningen. Dat doe ik al sinds 2015. Daar heb ik nog steeds lessen voor, dat moet iedereen bijhouden ieder jaar. Ik doe dat steeds in de regio Brabant-Zuidoost.
Hoe gaat het bij zo’n rol als lotusslachtoffer?
We zijn serieus bezig maar er is ook ruimte voor humor. Soms schiet je uit je rol. Het is ook belangrijk om er plezier bij te hebben als je oefent. Onze groep, de groep die de woensdagavond lessen volgt op het Rode Kruis gebouw in Eindhoven, heeft vier lotusslachtoffers. Dat is best wel uniek. We krijgen altijd een paar dagen van te voren het lesprogramma. Dan kunnen we ons alvast inleven. We moeten ook zorgen voor passende kleding die hoort bij de oefensituatie, bijvoorbeeld een warme dag op het strand.
Wat is iets leuks of tofs dat je hebt meegemaakt bij het Rode Kruis?
We hebben jaren geleden ook landelijke wedstrijden gedaan als hulpverleners en toen zijn we Nederlands kampioen geworden.
Waar ben je trots op bij Het Rode Kruis?
Dat ik mijn EHBO-diploma al heb sinds 1991. Daar moet je ieder jaar veel voor doen om dat te behouden. Veel technieken veranderen in de loop van de tijd, dus moet je blijven leren.
Welke eigenschappen moet iemand hebben om een Rode Kruis hulpverlener te zijn?
Je moet gemotiveerd zijn en een teamspeler zijn. Dat is het belangrijkste. Door mee te doen met de cursussen en door hulpverlener te zijn bij de evenementen leer je je rol. Het is belangrijk bij evenementen om vriendelijk te zijn, ook als er een probleem is. De hulpverleners moeten altijd vriendelijk blijven tegen slachtoffers.
Ook is het belangrijk om tijdens het wachten op een post plezier te hebben met elkaar. Dan duurt het wachten ook korter. In principe loopt een evenement goed als er weinig slachtoffers zijn. Vaak komen de slachtoffers in pieken en dan moet je ook klaarstaan.
Waar zit het Rode Kruis gevoel bij jou?
In mijn hart.
Wat zijn je plannen voor je vrijwilligerswerk bij het Rode Kruis?
Ik kan nu weer meer meedoen met evenementen, dat vind ik fijn. Dat is prima zo. Ik ben ook samen met mijn man actief bij het Rode Kruis, we zijn ooit samen begonnen. Soms doen we dezelfde evenementen, maar dat is niet altijd zo. Hij is vaak biker en ik sta bij een post. Dat vind ik fijn en daar heb ik plezier in.
Tekst: Hans Baaijens
Foto Marathon: Piotr Kemna
