“De reden waarom ik me 2 jaar geleden ben gaan inzetten voor de jongeren binnen het Rode Kruis is omdat ik vind dat de stem van de jongeren heel belangrijk kan zijn in bepaalde situaties. Jongeren kunnen heel verfrissend zijn met hun ideeën. Ik heb gemerkt in het werk dat ik in de afgelopen jaren heb gedaan [Sòny is participatie beleidsmedewerker bij de gemeente Deventer, red.] dat ik als jongere hele nuttige input kan geven aan mensen en organisaties en zaken naar voren breng waar voorheen niet eens over werd nagedacht. Van dat stukje frisse kennis van jongeren wordt nog te weinig gebruik gemaakt. De kijk die zij op dingen hebben en de snelheid waarmee ze informatie tot zich nemen… dat is heel belangrijk om te volgen want anders mis je als organisatie gewoon de boot om jongeren daadwerkelijk te bereiken. Wil je als Rode Kruis up-to-date blijven, wil je je organisatie doorontwikkelen, dan moet je juist die jongeren meenemen.”
Aan het woord is Sòny Witteveen, sinds bijna 2 jaar jongerenbestuurder bij district Twente. Hij straalt passie uit wanneer hij over zijn activiteiten met de Twentse jongeren spreekt. Waar hij met name veel tijd in heeft gestoken is het ophalen van de behoeften van die jongeren. Want, zo zegt hij, pas wanneer je de behoeften kent, kun je je daarvoor in gaan zetten. Sòny: “Om met elkaar iets op te bouwen is het belangrijk om elkaar te ontmoeten, dus heb ik een aantal laagdrempelige ontmoetingen georganiseerd als een eerste kennismaking. Daaruit ontstaat langzaamaan een community. Door eerst te werken aan die informele netwerken kun je later van daaruit iets met elkaar opbouwen. Ik zie het daarbij als mijn rol om te luisteren: waar lopen ze warm voor? Waar vinden ze aanknopingspunten om het komende jaar samen aan te werken? In Twente waren dat saamhorigheid, teambuilding, plezier in het werk en onderling contact.”
Match tussen vraag en aanbod binnen Rode Kruis
Sòny ziet dat het Rode Kruis nog wel wat te verbeteren heeft in het meenemen van de jongeren in haar organisatie. Er wordt volgens hem te weinig gehoor gegeven aan de behoeften van de jongeren. “De match tussen wat jongeren willen en wat het Rode Kruis aanbiedt, daar is zeker nog wat te doen. Bijvoorbeeld dat jongeren veel meer flexibel ingezet willen worden dan nu gebeurt. De jongeren wordt niet altijd goed geholpen om ze toe te leiden naar andere activiteiten binnen het Rode Kruis terwijl ze best nog iets anders zouden willen doen. Ze willen hun kwaliteiten soms ook op heel andere manier kunnen inzetten dan dat in een van de vijf standaard vrijwilligersprofielen kan.”
Als voorbeeld noemt Sòny de werving: “Nu zijn er bepaalde lijnen die van boven naar beneden lopen en ik zou juist, als expert op de jongerenzetel, in de werving niet alleen top-down maar juist ook vanuit de jongeren zelf willen communiceren en hen actief inzetten bij die werving. Ik hoor nu wel eens terug van een jongere dat die niet weet hoe lang die nog vrijwilliger zal blijven, daarom ben ik zo hard bezig om een community te bouwen. Want voordat je je de jongere vrijwilliger overlaadt met alerlei “opdrachten” moet er een gevoel zijn van saamhorigheid, van ergens bij te horen. Maar hoe dan ook, het is echt belangrijk om bij de jongeren op te halen wat zíj willen.”
Eigenaarschap
In zijn baan bij de gemeente is Sòny bezig met de sociale agenda. Met een collega werkt hij in een wijk aan het uitrollen van een plan dat in samenspraak met de bewoners is opgesteld. Eerst heeft hij een aantal bijeenkomsten georganiseerd om te horen welke sociale thema’s er speelden en uit die input is een plan van aanpak gerold als een soort van agenda waaraan buurtbewoners, wijkpartners, zorginstelingen en verenigingen ieder afzonderlijk een bijdrage kunnen leveren. “Wat daarbij vooral belangrijk is”, benadrukt Sòny, “is om de doelgroepen mee te nemen in je plan, om vanuit elke actor het belang te zien én voor hen te schetsen om eraan bij te dragen. In feite is dat proces hetzelfde als in Twente: het was mijn idee een plan te schrijven maar de agenda, dus wat we gaan doen en wat voor hen belangrijk is, dat kwam van hen zelf. Dat zorgt natuurlijk meteen voor een stuk eigenaarschap en commitment.”
Commitment
Commitment is Sòny trouwens ook niet vreemd en dan met name commitment om anderen te helpen. “Van betekenis willen zijn voor anderen” is zijn antwoord op de vraag wat hij het belangrijkste vindt in zijn leven. “Ik vind het omzien naar elkaar, betrokkenheid tonen en sociaal samenleven wezenlijke onderdelen om het leven voor mensen goed te laten zijn. Daarbij heb ik altijd een extra zwak voor kwetsbare mensen. Wat daarbij sterk meespeelt is dat ik zelf vanuit Haïtit ben geadopteerd en uit een uitzichtloze situatie een kans heb gekregen om een beter leven te krijgen. Ik weet dat het een dunne scheidslijn is tussen geluk en ongeluk, armoede en rijkdom. Daarom voel ik altijd de drang om iemand te helpen in bepaalde posities en zal ik dat zo mogelijk ook altijd doen.”
Sòny is kandiaat voor de expertzetel Jongeren in de ledenraad.
Van 30 maart t/m 13 april 2024 zijn de verkiezingen: Stem op Sòny!
