Het werk van het Rode Kruis is totaal onmogelijk zonder de inspanningen van heel veel vrijwilligers. District Hollands Midden telt iets minder dan 500 vrijwilligers, die enthousiast samenwerken om alle hulpverlening tot een succes te brengen. Wie zijn deze mensen? Wat beweegt hen zich in te zetten voor het Rode Kruis? Vrijwilliger Peter vertelt hoe hij veertig jaar geleden de garage van Rode Kruis Leiden binnenstapte en nooit meer wegging.
Vrijwilligerspaspoort
Naam: Peter Jansen
Leeftijd: 64
Woonplaats: Leiden
Vrijwilliger sinds: maart 1983, dus al 40 jaar!!
Aangesloten bij locatie: Leiden
Functie(s) bij Rode Kruis: Logistiek Vrijwilliger Materiaalbeheer
Hoe kwam je veertig jaar geleden terecht bij het Rode Kruis?
Ik kwam kort voor mijn achttiende in aanraking met EHBO. Mijn school bood een lesprogramma aan, waarvan ik een aantal lessen volgde. Maar toen werd ik 18 en stopte ik met school om fulltime te gaan werken. Destijds was de regel dat 1 op de 25 werknemers van een bedrijf een EHBO-diploma moest hebben. Mijn baas vroeg of ik het wilde halen en dus ging ik opnieuw lessen volgen, dit keer bij de lokale EHBO-vereniging. Vijf jaar ben ik daarbij aangesloten geweest, maar toen was ik de uitdaging kwijt.
Ik bladerde door het gemeenteboekje om een andere organisatie te zoeken die actief was in EHBO en ontdekte het Rode Kruis in Leiden. Ik ging naar het Rode Kruis gebouw, net als nu aan de Apollolaan. Twee mensen waren daar toevallig aan het werk en we maakten een praatje. Ik dacht meteen: dit wil ik wel proberen.
Met welke werkzaamheden begon je?
Ik startte als EHBO-hulpverlener. Na een maand of drie had ik een inzet, waarbij ik een slachtoffer moest helpen, maar ik ontdekte dat de tas die ik had meegekregen niet compleet was. Ik had niet de goede materialen bij me om de juiste hulp te verlenen. Heel gênant! Bij terugkeer heb ik mijn collega’s er flink op aangesproken. Ze vroegen me toen te helpen bij het beter organiseren van het materiaalbeheer, waar ik mee akkoord ging. Dus al vrij snel was ik ook betrokken bij het werk in de garage en de materiaalopslag.
Heb je nog andere functies gehad?
Het grootste deel van mijn veertig jaar bij het Rode Kruis heb ik het werk als hulpverlener en materiaalbeheerder gecombineerd. Maar ik heb ook extra opleidingen en cursussen gevolgd voor bijvoorbeeld ziekenverzorging en rampenhulpverlening bij de GHOR (Geneeskundige Hulpverleningsorganisatie in de Regio). Voor die hulpverlening stond je altijd standby om in actie te komen bij grote noodgevallen. Het was de voorloper van wat nu het Noodhulpteam heet. Daarnaast heb ik een tijdje gebouwbeheer gedaan.
Hoe ziet het werk als materiaalbeheerder eruit?
In het evenementenseizoen ben ik vooral bezig met het klaarzetten van de juiste materialen voor de verschillende evenementen waar het Rode Kruis Leiden bij aanwezig is. Dan ben ik eigenlijk iedere dag wel in de garage te vinden. Ik loop de materiaallijsten langs en check of alles er is. Het gaat dan bijvoorbeeld om spullen om een EHBO-post mee in te richten, zoals pleisters, verbanden, coolpacks, isolatiedekens, tenten, brancards en een AED. Is het evenement ’s avonds? Dan is er ook verlichting nodig. En bij koud weer gebruiken we verwarming in de tent.
Daarnaast moet ik een chauffeur regelen die alles op tijd naar het evenement brengt en weer netjes terugbrengt. Eerder kon ik dat ook zelf zijn, maar door een schouderblessure vrees ik dat me dat niet meer gaat lukken. Ik rijd soms nog wel eens mee als bijrijder.
Wat doe je buiten het evenementenseizoen?
Dan is er tijd om onderhoud en reparaties te doen en alle voorraden weer op peil te brengen. Ik plaats bestellingen direct bij de leveranciers. Dat doe ik niet omdat er één iemand gilt dat er iets nodig is, maar pas als ik zeker weet dat er echt behoefte aan is. We moeten zorgvuldig omspringen met onze aankopen.
Je bent nu geen hulpverlener meer. Hoe is dat gekomen?
In de loop van de tijd ontdekte ik dat keuzes moest maken tussen al de werkzaamheden. Toen ik veertig jaar geleden begon, waren er in een heel jaar zo’n 20 tot 25 evenementen waar het Rode Kruis Leiden bij aanwezig was. Tegenwoordig hebben we zoveel evenementen soms in één maand! Als je het echt goed wilt doen, red je het niet met twee uurtjes per week. Er komt simpelweg teveel bij kijken. Om te voorkomen dat ik ook vrijwilligers op pad stuur met de verkeerde of ontbrekende materialen, heb ik zo’n vijf jaar geleden besloten me helemaal te focussen op het materiaalbeheer en te stoppen als hulpverlener.
Vind je het moeilijk om niet meer in het veld actief te zijn?
Nee, helemaal niet. Heel eerlijk gezegd, had ik na 35 jaar het gevoel dat ik alles wel gezien had. De hulpverlening had geen verrassingen meer voor mij. En het geeft mij een goed gevoel dat ik al mijn aandacht kan richten op het materiaal. Als dat niet goed geregeld is, draait ook de hulpverlening niet goed, dus het is belangrijk werk.
Eén keer per jaar ga ik nog mee naar de Rode Kruis inzet op Werfpop. Niet als hulpverlener, maar ik schenk dan koffie en thee in voor de vrijwilligers. Zo pak ik toch nog een beetje sfeer in het veld mee.
Wat maakt jouw functie bij het Rode Kruis zo leuk?
De blije collega’s! Ik heb heel leuke en lieve collega’s. De vrijwilligers, zowel de oudere als de nieuwe, komen vaak een praatje maken als ik in de garage ben. En ze zijn altijd bereid om bij te springen als ik het nodig heb. Nu ik last heb van mijn schouder, tillen ze bijvoorbeeld soms de zware dingen. Het doet me goed dat ik er voor kan zorgen dat ze met de juiste spullen op pad zijn. We doen het tenslotte samen.
Als je terugkijkt op veertig jaar bij het Rode Kruis, is er dan een leuke/bijzondere anekdote of herinnering die je te binnen schiet?
Ik herinner me de inzetten vroeger bij de popconcerten in de Groenoordhallen. Daar gebeurde van alles en nog wat. Mensen die helemaal door het lint gingen omdat ze hun idool zagen; soms letterlijk hun kleren voor ze uittrokken. Die liet je dan tot rust komen in de EHBO-kamer. En ik weet nog van een vechtpartij bij de garderobe die uit de hand liep. Daar kwam de politie rennend op af, maar ze gleden voor de deur allemaal uit, omdat het glad was door het winterweer.
Dan is het in de garage nu zeker een stuk rustiger?
Ja, hier gebeuren geen gekke dingen. Behalve dan af en toe een vogel die binnenvliegt. Natuurlijk net als je naar huis wilt. Dan kun je eerst nog weer achter dat beest aangaan om het naar buiten te werken.
Heb je advies voor mensen die overwegen ook Rode Kruis vrijwilliger te worden?
Kies een functie die goed bij jou past. Als hulpverlener in het veld moet je om kunnen gaan met werken op gekke tijden en in weer en wind. Maar als je daar geen type voor bent, zijn er genoeg andere dingen die je kunt doen bij het Rode Kruis. Als logistiek vrijwilliger moet je bijvoorbeeld houden van nauwkeurig werken. De hulpverlening hangt af van jouw voorbereiding, dus je moet goed overzicht hebben.
Wil jij Peter helpen bij de voorbereiding van evenementen in Leiden? Er is nu een vacature voor Logistiek Vrijwilliger!
