Rob (75) en Janny (69) Minnen uit Arnhem zijn Rode Kruis vrijwilligers in hart en nieren. Met een dijk aan ervaring: samen ruim 105 jaar! Rob begon in 1968. Hij had tijdens zijn militaire dienst een paar heftige dingen zien gebeuren en wilde daar iets mee doen. Janny kwam in 1972 bij het Rode Kruis, ze deed na de EHBO-opleiding aanvullend de avondopleiding ‘Hulp onder rampomstandigheden’ en kwam daar Rob tegen. Inmiddels zijn ze 45 jaar een stel.
Rob: “Voor mijn eerste rit, in 1968, moest ik naar Maastricht.” Hij lacht: “Ik wist niet eens waar het lag.” Hij ging in 2013 met pensioen, maar zijn werkgever haalde hem een paar jaar later terug. Nu werkt hij om de week als chauffeur/bezorger voor een apotheek. De andere week is hij actief voor het Rode Kruis, als chauffeur of als EHV’er.
Toen Janny en Rob net begonnen kon je ze overal voor vragen: ook voor het van de straat halen van dak- en thuislozen bij 10 graden onder nul. Ze bewaren nog altijd warme herinneringen aan de zogenaamde ‘soepdienst’ voor diezelfde groep mensen.
Janny: “We hebben geen ouders meer en geen kinderen, dus waren altijd beschikbaar tijdens feestdagen, zodat anderen wel bij hun familie konden zijn. Als we nu op dat soort dagen een dienst draaien doen we dat gezellig samen. Zoals de Nieuwjaarsduik in de Rijkerswoerdse Plassen. Al wel een jaar of tien.”
Naast leuke evenementen zijn er ook gebeurtenissen die heel veel indruk maken. Janny: “Op Nieuwjaarsdag 1993 werd ik rond 03.00 in de ochtend wakker gebeld door de GGD, met de vraag of we tien hulpverleners konden leveren. Het was in bepaalde delen van Arnhem verschrikkelijk mistig. En dat veroorzaakte een enorme kettingbotsing op de A325, met veel slachtoffers, waaronder een collega-EHBO’er. Zij overleefde het niet. Slachtoffers en betrokkenen werden opgevangen op het politiebureau. Ik herinner me dat we kinderen lieten slapen in cellen, omdat er verder geen ruimte was.” Na een lange dienst wensten Rob en Janny de moeder van Janny een gelukkig nieuwjaar en gingen naar bed.
Een heel bijzondere inzet was de evacuatie van mensen uit het dorp Buren tijdens hoog water begin 1995. Rob: “De verwachting was dat de mensen een of twee dagen ergens moesten verblijven, het werden drie weken op Papendal. Dat was een populaire dienst, we zorgden voor medicijnen, speelden spelletjes met de jeugd, ondersteunden de GGD, hielpen met de kledingbank van het Leger des Heils.”
De Minnens hebben connecties opgebouwd met heel veel organisaties, zoals het Leger des Heils, de GGD, diverse apotheken. Ze worden dan ook vaak door die organisaties benaderd, voor directe ondersteuning of gewoon omdat ze veel weten en veel ervaring hebben.
Rob kan terugkijken op een grote variëteit aan activiteiten voor het Rode Kruis. Om er een paar te noemen: hij was de jongste chauffeur ooit, was jongste EHBO’er ooit bij Vitesse, deed de lectuurdienst, had soms twee petten tegelijk op als hulpverlener en lid van de verbindingsdienst. En hij is ook bekwaam in de psychosociale zorg. Ook Janny is geschoold in de psychosociale zorg. Daarnaast is geeft ze nog steeds regelmatig les, staat ze in de vaccinatiestraten en was lid van de SIGMA (Snel Inzetbare Groep Medische Assistentie). Toen de SIGMA werd vervangen door het Nood Hulp Team, besloot ze over te stappen naar BevolkingsZorg.
Er komt geen einde aan de verhalen. Janny en Rob waren en blijven enorm betrokken bij het Rode Kruis. De lijst van evenementen waar ze bij waren is eindeloos: de Airborne wandeltocht in Oosterbeek, tien jaar de Tour de Oude Jan, ze waren chauffeur, hulpverleners en tourdokter. 19 jaar de Vierdaagse, met Janny als plaatsvervangend detachementcommandant en Rob als verbindingstechnicus. Twee bevlogen Rode Kruis vrijwilligers, mensen op trots op te zijn!
