Amparo de Bruijn-Wols (35) en haar gezin hadden de wind in de rug. Met een bloeiende eigen onderneming konden zij samen de wereld aan. Maar toen haar man door een hartinfarct in het ziekenhuis belandde, stortte alles in. Amparo moest het faillissement aanvragen voor het bedrijf. “We hadden ineens een gat van 1.500 euro per maand.”
Het gezin – met drie kinderen – raakte in grote financiële problemen door de gezondheid van de vader, maar kon nergens terecht voor hulp: “We vielen constant buiten de boot omdat we net niet aan alle voorwaarden voldeden”, legt Amparo uit. Het werd steeds moeilijker om de kinderen voldoende en gevarieerd eten mee te geven naar school. “Je kinderen staan bovenaan, wat er ook gebeurt. Maar je bent voortdurend bezig met puzzelen en gaten opvullen om ze eten te kunnen geven.”
Gevarieerd eten
De school van Amparo’s kinderen was gelukkig aangesloten bij het Programma Schoolmaaltijden. Een initiatief dat ouders helpt, zodat hun kinderen met een volle maag in de klas zitten. Amparo meldde zich aan voor het programma, hopend op de hulp die ze zo hard nodig hadden. “Toen we de hulp toegezegd kregen, was dat voor ons een enorme opluchting”, vertelt ze. “Vanaf dat moment konden we weer variatie opzoeken met eten: verschillende groenten, een keer ander fruit. Voorheen keken we alleen naar welke aanbiedingen er waren, of kochten we potjes diepvriesgroenten en bleef dat bij doperwten en wortels.”
De hulp die het gezin ontving, zorgde niet alleen voor meer variatie in het eten, ook verminderde het de stress bij Amparo en haar man. “Het vergt mentaal zoveel kracht om steeds maar weer sterk te blijven en te blijven puzzelen om je kinderen genoeg eten te geven. De boodschappenkaart vanuit het programma is daarin een enorme verlichting, het is in ieder geval één zorg minder.”
Verhuizing
Door de financiële problemen moest het gezin verhuizen en veranderden de drie kinderen van school. Helaas was de nieuwe school niet aangesloten bij het Programma Schoolmaaltijden, waardoor de hulp stopte. “Door de verhuizing zijn onze vaste lasten gelukkig wat lager, maar toch blijft het iedere maand spannend”, vertelt Amparo. “Met de boodschappenkaart wist ik: wat er ook gebeurt, ik kan in ieder geval nog de boodschappen voor de kinderen betalen.”
Grote schaamte
Niet alleen Amparo, maar nog eens 450.000 mensen in Nederland leven in deze zogenoemde onzichtbare voedselnood. “Gelukkig zijn er heel veel mensen die reguliere hulp ontvangen. Maar als je net als wij net niet aan de eisen voldoet, val je tussen wal en schip en sta je er alleen voor. En we moeten niet vergeten dat dat een hele grote groep mensen is”, zegt Amparo.
Ze ziet om zich heen dat mensen het moeilijk vinden om over hun situatie te praten en om hulp te vragen. Toch benadrukt Amparo hoe belangrijk het is om de schaamte los te laten en over je problemen te praten: “Je hoeft je niet te schamen om hulp te vragen. Het is een verschrikkelijk lastige situatie, maar je erover uitspreken is cruciaal om geholpen te worden.”
Toekomst voor schoolmaaltijden
Het Rode Kruis voert in samenwerking met het Jeugdeducatiefonds, in opdracht van de overheid, het Programma Schoolmaaltijden uit. Dit programma ondersteunt inmiddels 2.200 scholen en zorgt ervoor dat 350.000 kinderen met een volle maag in de klas zitten. Gelukkig heeft het kabinet ook voor komend jaar opnieuw geld vrijgemaakt voor het programma, maar het is van groot belang dat er een structurele oplossing komt. Want op een lege maag kan geen kind goed leren.
