Wendy Daalhuisen (28) is al vijf jaar vrijwilliger bij het Rode Kruis tijdens de Nijmeegse 4Daagse. Dit jaar is ze er weer de hele week bij om blaren te behandelen van de wandelaars. Benieuwd hoe haar dagen eruitzien en waarom ze dit vrijwilligerswerk zo bijzonder vindt? Wendy vertelt!
Voorbereiding op de 4Daagse
“Maandag kregen we een training op het start/finish-terrein. We oefenden met het knippen en plakken van pleisters. Blaren behandelen heb ik onder de knie, maar oefenen is altijd goed”, vertelt Wendy. “Deze trainingen zorgen ervoor dat we als team goed voorbereid zijn.”
Verwachtingen en ervaringen
Wendy verwacht een drukke week vol blaren, gezelligheid en weinig slaap. “Ik sta elke dag steeds vroeger op. Woensdag om 3:00 uur, vrijdag al om 1:00 uur. Het wordt zwaar, maar ook heel gezellig”, vertelt ze. “Elke dag werk ik op een andere locatie. Ik geniet het meest van het blaren prikken op een post langs de route, omdat je dan echt de sfeer onder de wandelaars voelt.”
Helpen én nieuwe mensen ontmoeten
“Hoe vaker je vrijwilligerswerk doet, hoe meer mensen je leert kennen en hoe makkelijker je aansluiting vindt”, vindt Wendy. Een typische dag begint vroeg en zit vol met blaren behandelen, eerste hulpverlenen en wandelaars ondersteunen. “Het is leuk om de wandelaars te helpen en nieuwe mensen te ontmoeten. Vorig jaar behandelden we nog iemand om 23:00 uur. Dankzij ons kon hij de 4Daagse uitlopen, dat gaf voldoening.”
De impact van vrijwilligerswerk
Voor Wendy is het vrijwilligerswerk meer dan alleen hulp bieden. “Het is geweldig om op vrijdag bij de finish mensen tegen te komen die je herkennen en dankbaar omhelzen. Dan weet je dat je werk niet voor niets is geweest.”
Ook iets voor jou?
Wil jij ook deel uitmaken van dit grootse wandelevenement? Het Rode Kruis is altijd op zoek naar enthousiaste vrijwilligers voor de Nijmeegse 4Daagse. Je kunt helpen als blarenprikker, maar ook in andere functies bij bijvoorbeeld de afdeling Logistiek of de Verbindingsdienst.
De volgende editie is van 15 tot en met 18 juli 2025.
