De Filipijnen worden jaarlijks getroffen door zo’n 20 tyfoons. Daarnaast wordt het gebied rond Tacloban regelmatig geteisterd door vloedgolven en overstromingen door stormen en moessonregens.

• Met herstelde mangroves en strandbossen – Deze houden wind tegen en zetten de grond vast zodat modderbanken ontstaan. Zo vormen ze natuurlijke golfbrekers. Daardoor is het risico op overstromingen bij een storm minder groot. De bossen worden samen met lokale bewoners geplant en onderhouden. Een expert wordt geraadpleegd om de mangroves optimaal te plaatsen en in te richten.

• Met betere waarschuwingssystemen voor slecht weer, voorlichting over rampenvoorbereiding en trainingen voor noodhulpteams – Zo weten mensen beter wat ze moeten doen als de nood aan de man komt.

• Met trainingen op het gebied van hygiëne, schoon drinkwater en afval – Door eerdere stormen, waaronder de zware tyfoon Haiyan in 2013, zijn wc’s en waterpompen verwoest. Mensen die hun huis verloren door het natuurgeweld trokken naar andere gebieden, waar ze nu met meer mensen op één plek wonen. De gezondheidsrisico’s zijn hierdoor hoger. Daarom worden waterpompen gerepareerd of verplaatst naar betere plekken en er worden vaste locaties voor afvalverwerking ingericht.

• Met nieuwe, duurzamere bronnen van levensonderhoud voor de lokale bevolking – De mangrovebossen spelen hierbij een belangrijke rol: vissen leven graag tussen de bomen en zeegrassen van de mangrovebossen. Bewoners van Tacloban kunnen deze vissen vangen voor eigen consumptie of voor de verkoop.

Het project richt zich direct op 1100 mensen in 7 wijken. Indirect worden er 17.333 mensen bereikt. Na afloop van het project zijn deze mensen minder kwetsbaar voor de tyfoons en overstromingen die vrijwel zeker weer zullen komen.

Met uw bijdrage van €3.600,- per jaar investeert u in het voorkomen van rampen. Met behulp van uw investering kunnen we een van de volgende activiteiten realiseren:

• 3.600 mangrovebomen planten die de kust helpen beschermen bij storm;
• Vrijwilligers in 4 wijken een week trainen in het geven van hygiënevoorlichting;
• 6 vrijstaande toiletten (incl. septic tank) bouwen;
• 2 wijken voorzien van hulpmiddelen (bijv. sirenes, megafoons en geluidsinstallaties) om mensen te waarschuwen.

Tijdens de workshop leren deelnemers hoe ze veelvoorkomende risico’s in hun directe leefomgeving kunt voorkomen. Denk bijvoorbeeld aan het voorkomen van brand, inbraak, een ernstige val of extreme wateroverlast. De workshop bevat handige tips en tricks die deelnemers direct kunnen toepassen.

Niet iedereen heeft een netwerk om op terug te vallen. Dan is het fijn als toch iemand een oogje in het zeil houdt. Deelnemers van de Rode Kruis-contactcirkel letten op elkaar. Als het niet lukt om op een afgesproken moment contact te krijgen, zorgt de cirkel ervoor dat iemand een kijkje gaat nemen bij deze deelnemer. Zo vindt er elke dag een veiligheidscheck plaats en zorgen we dat deelnemers op tijd hulp krijgen.

Een ongeluk zit in een klein hoekje. Dat geldt ook voor kinderen. Dan is het belangrijk dat ze weten wat ze moeten doen. Daarom is er de Red Cross Quest. In deze educatieve speurtocht leren kinderen tussen de 7 en 12 jaar de basisbeginselen van eerste hulp.

Met uw steun kunnen we de workshop Goed Voorbereid, de Contactcirkel als de Red Cross Quest op meerdere plekken in het land uitbreiden. Met een Vriendenbijdrage van €3600,- per jaar kunnen we een van de volgende activiteiten realiseren:

• 9 workshops Goed Voorbereid waaraan 180 deelnemers meedoen;
• 10 Contactcirkels opzetten waar zo’n 100 mensen profijt van hebben;
• 5 Red Cross Quest speurtochten organiseren waar 600 kinderen aan deelnemen.

510 maakt producten voor alle rampenfases, inclusief voorbereiding op rampen. Acute hulp, zoals tijdens de coronacrisis, krijgt altijd prioriteit. Door de grootte van het team kan de ontwikkeling van andere producten ondertussen wel doorgaan. Het team bestaat momenteel uit zo’n 90 mensen, waarvan 80% professionele vrijwilligers: mensen met kennis en ervaring in data & digital. Dit zijn masterstudenten, maar ook academici en experts van grote (internationale) bedrijven.

Bij veel rampen kunnen levens en bezittingen worden gered als mensen geld hebben om op tijd voorzorgsmaatregelen te nemen. Bijvoorbeeld om extra voorraden te kopen of vervoer om hun vee naar een veilige plek te brengen. Het Rode Kruis zet daarom steeds meer in op het geven van financiële steun vóórdat de ramp toeslaat via forecast-based financing, oftewel financiering gebaseerd op voorspellingen. Daarvoor is het cruciaal om te weten wanneer een ramp gaat toeslaan en welke gemeenschappen daardoor in gevaar komen. Daarom ontwikkelt 510 technische handleidingen en protocollen. Hulpverleners kunnen deze gebruiken om bij veelvoorkomende rampen zoals overstromingen en droogte forecast-based financing-hulp te verlenen.

Zoals het coronavirus ons van dichtbij heeft laten zien, is het bij epidemieën zaak om uitbraken zo snel mogelijk in te dammen. Dit betekent dat hulpverleners en goederen naar de juiste plekken worden gestuurd. Maar hoe weten hulpverleners op tijd waar het risico het grootst is en welke factoren van belang zijn om dat risico te verkleinen? Met het Epidemic Risk Assessment wil 510 deze vragen beantwoorden. Dit model moet op basis van een grote verzameling factoren inzichtelijk maken in welke gebieden het risico op een ziekte-uitbraak het grootst is, en ook welke factoren daar de grootste rol in spelen. Op basis daarvan kunnen hulpverleners betere beslissingen maken in hun aanpak van de ziekte. Momenteel beperkt het onderzoek zich tot uitbraken van dengue in de Filipijnen.

Met de steun van de Vrienden wordt het onderzoek en de productontwikkeling door de medewerkers en vrijwilligers van 510 mogelijk gemaakt. Als u en 15 andere Vrienden 1 jaar €3.600 investeren, kan 510 een jaar werken aan de ontwikkeling van forecast-based financing-methodologieën. Als u en 19 andere Vrienden 2 jaar €3.600 per jaar investeren, kan 510 een jaar werken aan de ontwikkeling van het Epidemic Risk Assessment.

Omdat het hier om onderzoek en productontwikkeling gaat, is deze vraag niet zo direct te beantwoorden als bij andere programma’s. Neem het ERA-project: dat richt zich nu op dengue in de Filipijnen. Als het onderzoek slaagt, kunnen mensen uit het hele land (met meer dan 100 miljoen inwoners) daar baat bij hebben. Bovendien kan het model daarna mogelijk uitgebouwd worden om ook bij dengue-uitbraken (en andere ziektes) in andere landen te helpen. Hoewel we dus geen concreet aantal aan deze projecten kunnen hangen, is de mogelijke impact op humanitaire hulpverlening en het potentiële bereik ervan enorm.