In Syrië is hulp harder nodig dan ooit

Het klopt dat Syrië al lange tijd gebukt gaat onder geweld, maar de situatie is de laatste tijd flink verergerd. Momenteel zijn 14,6 miljoen Syriërs in humanitaire nood. Dat is niet alleen 1,2 miljoen meer dan in 2021, maar ook het hoogste aantal ooit.

De economie van Syrië is ingestort en momenteel leeft zo’n 90% van de bevolking onder de armoedegrens. Dit betekent dat mensen moeten rondkomen van minder dan € 1,26 per dag, en daardoor hebben ze nauwelijks genoeg om eten te kopen. Verder zijn de medische voorzieningen schaars en is onlangs cholera uitgebroken in het land. Vanwege deze opstapeling van problemen vraagt het Rode Kruis nu aandacht voor de situatie.

Helaas zijn er inderdaad ook in Nederland mensen die hulp nodig hebben. Daarom helpt het Rode Kruis ook in Nederland. Bijvoorbeeld met voedselhulp aan mensen die moeite hebben om een maaltijd te betalen en niet bij andere instanties terecht kunnen. In totaal worden dit jaar bijna 190.000 boodschappenkaarten uitgedeeld aan mensen die dit nodig hebben (met een totale waarde van ruim € 2,5 miljoen).

Maar het Rode Kruis is actief in 192 landen, en daarom kunnen we tegelijkertijd ook in Syrië helpen. En dat is hard nodig. Veel mensen hebben niet genoeg geld om eten te kopen, veel medische voorzieningen zijn weggevallen, waterinstallaties zijn beschadigd en elektriciteit is schaars. De mensen in Syrië kunnen dus wel een steuntje in de rug gebruiken.

Bij het Rode Kruis vinden we het heel belangrijk dat jouw donatie terechtkomt bij mensen in nood. Het geld dat we binnenkrijgen bij deze actie, is bedoeld om de inwoners van Syrië te helpen.

Heel soms kan het gebeuren dat we meer geld binnenkrijgen voor een ramp dan we kunnen besteden aan de hulpverlening. Ook in dat geval zorgen we natuurlijk dat jouw donatie een goede bestemming krijgt. Met dat geld helpen we mensen in nood in andere ramp- of crisisgebieden.

Na de allesverwoestende aardbeving kregen we veel vragen over hoe wij hulp verlenen in Syrië.

Voordat we uitleggen hoe dit zit, is het misschien eerst goed om uit te leggen hoe het Rode Kruis werkt. Bijna ieder land ter wereld heeft een Rode Kruis- of Rode Halve Maan-vereniging. Samen vormen we een wereldwijde beweging. We ondersteunen elkaar als een van ons het moeilijk heeft, zoals bij een aardbeving of andere ramp. Dit doen we door geld of mensen met specialistische kennis te sturen. Een Rode Kruis-vereniging stemt de hulpverlening af met de overheid van een land. Dat is internationaal zo geregeld.

Het Rode Kruis neemt daarmee een deel van de noodhulp over van de overheid. Maar dat gaat niet overal. Als een land door oorlog wordt verscheurd, kun je niet zomaar overal komen. Daarnaast staat de veiligheid van onze hulpverleners én van de mensen die hulp ontvangen voorop. En dus moet je afspraken maken met alle strijdende partijen, om toegang te krijgen. Daarvoor is het Internationale Comité van het Rode Kruis. Die organisatie richt zich speciaal op conflictgebieden en praat dan met alle partijen in dat conflict. Zo zorgen zij ervoor dat ook daar noodhulp komt.

De gesprekken die het Internationale Comité voert met de strijdende partijen, zijn vertrouwelijk. Dat is de enige manier om ons werk te kunnen doen in moeilijk toegankelijke gebieden. En dan nog lukt het niet altijd. Soms krijg je maar amper toegang, soms helemaal niet.

In Syrië werkt de Syrische Rode Halve Maan, onze lokale zustervereniging. Na de aardbeving kreeg zij veel (financiële) steun, ook van het Nederlandse Rode Kruis. Duizenden medewerkers en vrijwilligers doen daarmee ontzettend belangrijk werk. Ze voorzien duizenden mensen in hun dagelijkse levensbehoeften en er is medische hulp voor hen.

Maar ervoor zorgen dat die hulp ook het noordwesten bereikt, dat is best moeilijk. Want de Syrische Rode Halve Maan heeft niet overal toegang in de provincies Idlib en Aleppo. Je moet daarvoor praten met alle betrokken partijen. We krijgen niet altijd toegang om hulp te verlenen, of we kunnen de hulp niet geven volgens de regels die we hiervoor hebben.

Zo werd weleens van ons verwacht dat we alle hulpgoederen zouden overdragen aan die partijen. Dan ben je echter de controle helemaal kwijt en dat willen we niet. Al die zaken maken het soms lastig om in alle gebieden hulp te kunnen verlenen.

Toch lukt het ook wél om hulp te bieden: in februari dit jaar reed een Rode Halve Maan-konvooi met humanitaire hulp naar Sheikh Maqsoud, een moeilijk te bereiken gebied in het noorden van Aleppo. Ook ging er hulp via de grensovergang van Bab al-Salameh, inclusief voedselpakketten, medische hulp en tenten.