Honger, natuurrampen, een ingestorte economie en een ingestort gezondheidsstelsel: in Afghanistan krijgen mensen alles tegelijk over zich heen. Nienke Boskma werkte de afgelopen maanden in Afghanistan voor het Internationale Rode Kruis (IFRC) en vertelt wat ze tegenkwam: “De honger is onbeschrijflijk. Deze mensen hebben onmiddellijk hulp nodig.”
Eerst lijkt het alsof er een vuilniszak ligt: een klein, onopvallend hoopje langs een drukke weg in de Afghaanse hoofdstad Kabul. Het lijkt willekeurig te zijn achtergelaten in de goot, als de fruitschillen, verfrommelde blikjes en de sigarettenpeuken die mensen achteloos uit hun auto gooien. Totdat het hoopje zich plotseling begint te bewegen. Dit is geen levenloos voorwerp, dit is een mens, beseft Nienke met een schok.
Het is een van de vele mensen in Afghanistan die zijn huur niet meer kan betalen en op straat is beland. Hij had zich omwikkeld met zijn enige kleding en geen andere uitweg gezien dan letterlijk slapen in de goot, hopend dat iemand hem vandaag iets te eten zal toewerpen.
Het is een van de vele voorbeelden van de schreeuwende armoede die Nienke de afgelopen maanden in Afghanistan zag. Steeds meer mensen leven op straat en moeten bedelen om aan een maaltijd te komen. Het land is in een diepe crisis beland en de bevolking krijgt het volop voor haar kiezen.
Honger
Vooral honger drijft mensen tot wanhoop. Zo’n 22,8 miljoen mensen hebben op dit moment niet genoeg te eten, dit is meer dan de helft van de bevolking. Ook de allerkleinsten worden getroffen: zeker 3,2 miljoen kinderen onder de 5 jaar dreigen ondervoed te raken.
Het tekort aan eten is onder andere ontstaan door een natuurramp. Meer dan 60% van het land werd dit jaar getroffen door een ongekende droogte. Door de regenloze periode zijn veel oogsten mislukt. Zo is er bijvoorbeeld bijna 2 miljoen ton minder graan geoogst dan de bedoeling was.
Economische crisis
Voedsel dat wel beschikbaar is, kunnen mensen bovendien niet kopen. Door de economische crisis kunnen mensen bijna niet bij hun eigen geld en staan ze uren in de rij bij de banken om een klein bedrag te kunnen opnemen. Door de hoge inflatie kun je met een klein beetje cash bovendien nauwelijks uit de voeten. “Voor een paar boodschappen heb je nu een enorme stapel bankbiljetten nodig,” vertelt Nienke.
Overal in het land zijn mensen hierdoor in de problemen. Nienke: “In Kabul zie je bijvoorbeeld veel vrouwen bedelen op straat. Dit zijn vaak vrouwen die er alleen voor staan met hun gezin, bijvoorbeeld omdat ze weduwe zijn. Zij zijn aangewezen op de hulp van anderen.”
Nauwelijks medische hulp
Mensen die vanwege die ondervoeding hulp nodig hebben, kunnen nauwelijks ergens terecht. Veel ziekenhuizen zijn gesloten en er is een groot tekort aan medische benodigdheden. Bovendien is er geen geld om medisch personeel te betalen.
Hulp nodig zonder politieke inmenging
Om de koude winter door te komen, hebben veel Afghanen dringend hulp nodig. De politieke situatie maakt dat ingewikkeld. Nienke: “Er is veel aandacht voor de politieke situatie en bijvoorbeeld de verslechterde positie van vrouwen. Weinig mensen zijn bereid om te helpen vanwege het regime dat aan het hoofd staat. Maar het lijkt daarmee alsof mensen uit het oog verliezen dat de gewone bevolking op dit moment ontzettend aan het lijden is. De honger in het land is onbeschrijflijk en mensen hebben onmiddellijk hulp nodig. Dit land staat niet aan de rand van de afgrond, het ligt erin.”
Ook Peter Maurer, directeur van het Internationale Rode Kruis, drong er deze week op aan om te zorgen dat de politieke situatie de hulp aan de Afghanen niet in de weg staat: “In Afghanistan is hulpverlening onderdeel geworden van een politiek spel, en de bevolking is daar de dupe van. Dit is onacceptabel. Er mogen nooit politieke voorwaarden worden gesteld aan humanitaire hulp.”
Wat doet het Rode Kruis?
Ondanks de moeizame situatie probeert het Rode Kruis zoveel mogelijk te doen om de Afghanen te helpen. Zo zorgen we onder andere voor voedselhulp in Afghanistan. De afgelopen maanden hebben we op die manier 210.000 inwoners van het land kunnen helpen. Ook zorgen we voor schoon drinkwater op verschillende scholen.
Daarnaast bieden we medische hulp in het land. Zo werken onze mobiele gezondheidsteams bijvoorbeeld in afgelegen gebieden in alle 34 provincies van het land. Zo’n 40% van de patiënten die we helpen, is kind. Daarnaast leveren we medische hulpmiddelen aan 23 ziekenhuizen en betalen we het salaris van het medisch personeel.
Ook iets doen?
Vind jij ook dat we de Afghanen niet in de kou mogen laten staan? Dan kun je onze hulp steunen. Doneer hiervoor op Giro 6868 (IBAN NL83 INGB 0000 0068 68) onder vermelding van ‘Afghanistan’ of gebruik de knop hieronder.
