Als doorgewinterde snowboarder wilde Emanuel dit skiseizoen maar één ding: zijn zoon Luca (8) kennis laten maken met zijn geliefde sport. In het pittoreske Duitse Winterberg suisden ze twee dagen vol plezier de hellingen af. Totdat het op dag drie misgaat: door een ongelukkige val schiet de schouder van Emanuel uit de kom. “De pijn die je dan voelt, is niet te beschrijven.”
Dat ervaring en conditie geen garantie zijn voor het voorkomen van ongelukken, is pijnlijk duidelijk geworden voor Emanuel. “Het ging eigenlijk heel suf. We zaten in een stoeltjeslift voor vijf personen. Toen we moesten uitstappen, liet ik de anderen voorgaan. Zeker voor degenen die nog geen ervaring hebben, is het even oppassen geblazen. De kabels van de lift draaien continu door en je moet jezelf echt even van de stoeltjes afduwen om veilig uit te stappen. Ik hield mijn vrouw Marieke en Luca in de gaten of zij goed ‘geland’ waren. Toen wilde ik mezelf afzetten, maar mijn rugzak bleef haken aan de lift. Ik werd een stukje meegetrokken en viel toen met een klap op mijn schouder. Voorzichtig keek ik of alles oké was, en toen zag ik mijn arm achter mijn rug hangen.”
Misselijk van de pijn
Marieke kwam direct in actie en vroeg de bediener van de lift een sneeuwscooter en ambulance te bellen. “En dan duren minuten echt lang”, herinnert Emanuel zich. “Je kunt niet wachten tot je geholpen wordt en pijnstilling krijgt. En ik maakte me zorgen dat de schade groter zou zijn naarmate het langer duurde voordat ik hulp kreeg. De pijn was inmiddels zo erg, dat ik er misselijk van werd. Ik voelde dat ik op het punt stond van flauwvallen. Eten lukte niet, gelukkig had Luca een mierzoet drankje bij zich, waar ik af en toe een slokje van nam. Ik doe al lang qi cong en probeerde dat toe te passen door stevig en rustig te blijven staan tot er hulp kwam. Marieke en Luca gingen om mee heen staan, want we stonden natuurlijk nog midden op de piste en ik kon niet hebben dat er nog iemand tegen me op zou botsen.”
Sneeuwscooter
Na een soepele rit naar beneden met de sneeuwscooter, wachtte nog een hobbelige, pijnlijke rit met de ambulance. “Elke hobbel deed echt ontzettend veel zeer in mijn schouder. Intussen waren de twee ambulanceverpleegkundigen aan het discussiëren over de samenstelling van de pijnstiller. Dan lig je je van binnen echt op te vreten. Maar ik was vooral boos dat onze vakantie naar de knoppen was. Want dat werd natuurlijk niks meer met die schouder.”
Emanuel is nog volop aan het revalideren wanneer hij zijn verhaal vertelt. “Het is wel frustrerend. Ik ben gewend om te golfsurfen, snowboarden, zwemmen, krachttrainen. Nu til ik gewichtjes van 5 kilo in plaats van 35 en ga ik voor mijn conditie een stukje wandelen. Ik board al meer dan 30 jaar en nog nooit is er iets gebeurd. En dan zit toch echt een ongeluk in een klein hoekje.”
Tips van onze EHBO-ambassadeur
EHBO-instructeur Louise Schalkoort:
“Bij Emanuel zie je dat een ongeluk echt iedereen kan overkomen, ook al ben je nog zo goed voorbereid. En dan is een ontwrichting niet niets. Niet alleen is het enorm pijnlijk, het kan ook op langere termijn complicaties geven.
Emanuel en zijn vrouw Marieke hebben direct goed gehandeld. Zorg dat het slachtoffer veilig is, zeker op een drukke plek zoals een sneeuwpiste, en alarmeer de hulpdiensten. Of, als je niet op vakantie bent, ga direct naar de huisarts met een ontwrichting van je hand, arm, schouder of voet. Probeer zo min mogelijk te bewegen en koel eventueel de pijnlijke plek. Probeer in geen geval het gewricht recht te zetten en geef liever geen eten en drinken.”
