Op zaterdag 7 en zondag 8 oktober kamde de politie de bossen rond Zeist uit op zoek naar sporen van Anne Faber. Met meer mensen kun je meer terrein bestrijken en dus riep de politie de hulp in van het Rode Kruis. Een team van 24 Ready2Helpers assisteerde de politie. Mila Dirksz (36) was één van hen.
De politie waardeert de hulpbereidheid van burgers bij vermissingen, maar is veel tijd kwijt met het in goede banen leiden van dergelijke ongeorganiseerde, enthousiaste zoekpogingen. Dat kon vast anders, zo was de gedachte. De politie in Rotterdam-Oost zette een pilot op met Ready2Helpers van het Rode Kruis en trainde hen om zoekacties efficiënter te maken.
“Stilstaan, niets aanraken”
“Je leert eigenlijk een beetje te denken als een rechercheur”, zegt Mila over de training. “Belangrijkste is dat je zelf geen sporen achterlaat en geen nieuwe sporen creëert.” Over wat je moet doen als je iets verdachts ziet, is ze duidelijk: “Stilstaan, niets aanraken, waarschuwen en wijzen.”
Op alles letten
Mila is als teamleider betrokken bij de zoekacties. Geen makkelijke klus. “Jij bent degene die in contact staat met de politie en volgt hun aanwijzingen op. Je gaat dus pas lopen als zij aangeven dat dat kan.” Maar het werk gaat verder dan dat. Je moet ook op je mensen letten: heeft iedereen wel wat te drinken op zo’n lange dag, is er lunch geregeld, kunnen mensen weer makkelijk naar huis als de zoekactie klaar is? “Iedereen is enorm gemotiveerd, je moet ze aan het eind van de dag bijna naar huis dúwen.”
Geen angst
Tijdens zo’n zoekactie is Mila niet bang, wel heel alert. “Je leert echt met andere ogen kijken. Hoe meer je omgaat met mensen die hier veel ervaring mee hebben, hoe beter je leert om je heen te kijken. Ik zie andere dingen als ik in een bos loop dan voorheen. De afgelopen dagen heb ik mijn blik letterlijk verruimd.”
