Sander (18) springt enthousiast het busje uit: het is een nieuwe dag en hij is klaar voor een nieuwe klus. Hij zet de veiligheidsbril op, plaatst het mondkapje zorgvuldig over zijn gezicht en trekt de capuchon van het grote witte veiligheidspak over zijn haar. Hij weet inmiddels hoe het werkt, want dit is niet bepaald de eerste keer dat hij aan de slag gaat met coronapatiënten. Sander heeft een tussenjaar en helpt daarom het Rode Kruis bij tal van klussen tijdens de coronacrisis. Vandaag rijden we een dagje met hem mee om patiënten te vervoeren.
Twee paar handschoenen? “Ja, zo blijft mijn pak beter zitten.” Sander Eppinga legt de laatste hand aan zijn beschermende kleding. De mouwen van het pak worden nog even aangepast en er gaat een extra paar handschoenen aan. Hij maakt zich klaar om een oudere meneer op te halen die hij naar het ziekenhuis zal brengen.
Sinds de uitbraak van de coronacrisis vervoert het Rode Kruis patiënten van en naar zorginstellingen en teststraten. Dat kunnen coronapatiënten zijn, maar ook mensen die iets anders mankeren. Sander is een van de vele vrijwilligers die dagelijks mensen rondrijden.
Bij het vervoeren van ouderen tijdens een pandemie komt behoorlijk wat kijken. Je kunt niet zomaar twaalf mensen op de achterbank zetten en verwachten dat het goedkomt. Na het vervoer van iedere patiënt moet de bus zorgvuldig gereinigd worden. Door een grondige schoonmaakbeurt met alcohol en chloor zorgen de vrijwilligers dat passagiers elkaar niet kunnen besmetten.
Tijdens de rit maakt Sander een praatje met zijn passagiers. De ene keer voor de gezelligheid, de andere keer merkt hij dat mensen wel wat geruststelling kunnen gebruiken. “Sommige mensen zijn best een beetje bang,” merkt hij. Het feit dat hij er in zijn beschermende kleding uitziet als een astronaut, helpt daar niet bepaald bij. “Je ziet er heel anoniem uit natuurlijk, het is wel de kunst om het een beetje persoonlijk te maken. Als dat lukt, is het fijn. Dat geeft wel voldoening.”
Voldoening uit vrijwilligerswerk
Sander weet hoe het is om voldoening te halen uit vrijwilligerswerk. Hij is 18 jaar en al ruim tweeënhalf jaar vrijwilliger bij het Rode Kruis. Afgelopen jaar haalde hij zijn vwo-diploma. Er stond een tussenjaar op de planning, maar toen was er corona. “De centrale examens vielen weg. Ik was al hulpverlener bij het Rode Kruis. Toen heb ik besloten om dat maar te gaan intensiveren.”
Hij ging al snel in Rotterdam aan de slag op een afdeling met dementerende ouderen die besmet waren met het coronavirus. “Er waren 25 patiënten op die afdeling die allemaal corona hadden. Wij hielpen de bewoners met videobellen of we maakten een praatje. Allemaal om het personeel te ontlasten.” Het werk maakte veel indruk op hem.
Na een aantal weken was Sander best moe van alle heftige ervaringen en hij besloot te gaan bijspringen bij logistieke klussen. Zo werd hij bijrijder voor ritten van de voedselbank en bracht hij mondkapjes rond.
Alsof dat nog niet genoeg was, besloot hij ook om namens het Rode Kruis te gaan helpen bij het bron- en contactonderzoek. Hij belde met bekenden van mensen die besmet zijn om hen uit te leggen wat ze het beste kunnen doen. Daarnaast is hij inmiddels ook opgeleid tot bemonsteraar. Sander neemt coronatesten af bij mensen die de teststraten bezoeken.
Een helpende hand
Sander zet zich dus op veel verschillende manieren in om te helpen tijdens de coronacrisis. “Ik probeer te zijn op de plekken waar dat het hardste nodig is,” legt hij uit. Zo’n tweeënhalf jaar geleden besloot hij zelf vrijwilliger te worden bij het Rode Kruis. In zijn tussenjaar heeft hij tijd om zich extra in te zetten. Het beeld dat vrijwilligerswerk alleen voor oude mensen is, klopt volgens hem niet: hij werkt met mensen van alle leeftijden. “Het is juist de variatie in mensen die leuk is en bijdraagt aan de kracht van de organisatie, denk ik. En het vrijwilligerswerk is best tof, we staan ook op coole festivals en het is dus zeker niet stoffig.”
Daarnaast heeft hij ook kunnen leren tijdens zijn vrijwilligerswerk. Zo weet hij bijvoorbeeld inmiddels zeker dat hij de zorg erg interessant vindt. Na zijn tussenjaar wil hij dan ook geneeskunde gaan studeren.
Voor het zover is, helpt hij graag nog meer patiënten de crisis door. Inmiddels staat zijn volgende patiënt weer klaar om naar het ziekenhuis vervoerd te worden en Sander rijdt haar voorzichtig in haar rolstoel naar de parkeerplaats. Ondanks de nare situatie, houdt hij het graag gezellig voor de patiënt: “In de bus hebben we al lekker de verwarming aangezet.”
In actie tijdens de coronacrisis
Tijdens de coronacrisis komt het Rode Kruis in actie waar dat nodig is. We vervoeren bijvoorbeeld patiënten naar het ziekenhuis, helpen in de coronateststraten en zorgen voor voedselhulp. En dat is allemaal mogelijk dankzij toegewijde vrijwilligers zoals Sander.
