Word vrijwilliger Doneer

Verdragen van Genève

Het humanitair oorlogsrecht staat omschreven in de Verdragen van Genève ofwel de Conventies van Genève. Het eerste Verdrag van Genève wordt in 1864 opgesteld op initiatief van Rode Kruis-oprichter Henry Dunant. Als ooggetuige van een gruwelijke veldslag in het Italiaanse plaatsje Solferino roept hij op tot internationale regels over oorlogsvoering.

Het huidige pakket van vier verdragen dateert uit 1949 en wordt later aangevuld met een aantal protocollen.

Ondertekend door alle landen ter wereld

Alle landen ter wereld hebben de Verdragen van Genève over de regels die gelden in oorlogstijd ondertekend. Dit maakt de Conventies van Genève één van de weinige verdragen ter wereld die universeel zijn ondertekend.

Rode Kruis en de Verdragen van Genève

Veel taken van het Rode Kruis zijn opgenomen in de Verdragen van Genève en de Aanvullende Protocollen. Zo staat vastgelegd dat:

  • gewonden verzorgd moeten worden zonder onderscheid wat betreft nationaliteit;
  • medisch personeel en medische instellingen en eenheden neutraal zijn en daarom niet mogen worden aangevallen;
  • het rode kruis (net als de rode halve maan en het rode kristal) op een wit veld een onderscheidend teken is dat staat voor bescherming.

Vier verdragen ter bescherming

Oorspronkelijke verdragen over het humanitair oorlogsrecht dateren uit 1864, 1868 en 1929. De belangrijkste ontwikkelingen kwamen na de Tweede Wereldoorlog. Toen werden vier verdragen aangenomen (1949).

  • Verdrag (I) van Genève gaat over de verbetering van het lot van gewonden en zieken, die zich bevinden bij de strijdkrachten ter plaatse.
  • Verdrag (II) van Genève gaat over de verbetering van het lot van gewonden, zieken en schipbreukelingen van de strijdkrachten op zee.
  • Verdrag (III) van Genève gaat over de behandeling van krijgsgevangenen.
  • Verdrag (IV) van Genève gaat over de bescherming van burgers in oorlogstijd.

Aanvullende protocollen

De conventies worden in 1977 met twee protocollen aangevuld (die niet door alle landen zijn geratificeerd):

  • Aanvullend Protocol (I) bij de Verdragen van Genève gaat over de bescherming van slachtoffers van internationale gewapende conflicten. Dit betreft oorlogen tussen verschillende landen.
  • Aanvullend Protocol (II) bij de Verdragen van Genève gaat over de bescherming van slachtoffers van niet-internationale gewapende conflicten. Dit betreft conflicten waarin één of meer gewapende groepen tegen een land vecht(en).

In 2005 wordt nog een derde aanvullend protocol aan de Verdragen van Genève toegevoegd. Dit verdrag stelt het ‘rode kristal’ als aanvullend onderscheidend embleem in naast het rode kruis en de rode halve maan.

196

landen hebben de Verdragen van Genève ondertekend

Rode Kruis service