‘Drie mensen verdronken in zee bij Den Haag’, luidde gisteren de kop boven het zoveelste nieuwbericht over verdrinkingsdoden dit jaar. Meteen erachteraan meldde het CBS dat vorig jaar 128 mensen om het leven kwamen in Nederlandse wateren, een flinke stijging ten opzichte van een jaar eerder. Wat is er aan de hand? Jordi Rijsdam van de Katwijkse Reddingsbrigade over de gevaren van de zee.
Duik nemen
Natuurlijk is het grote aantal warme dagen een belangrijke oorzaak. Als het warm is, gaan mensen vaker en langer naar zee of recreatieplas en nemen ze sneller een duik. Maar volgens Jordi Rijsdam, aan deze kant van de duinen Rode Kruiser en aan de andere kant vrijwilliger bij de Katwijkse Reddingsbrigade, is het stijgende aantal verdrinkingsdoden ook een gevolg van een gebrek aan kennis van de zee.
Tot je navel
“Hier op het strand bij Katwijk zijn degenen die in de problemen komen vaak mensen die de zee niet kennen. De zee is geen zwembad. Er schuilt veel meer onder dat laagje water dan je denkt. Iedereen die in Katwijk is opgegroeid kent de gevaren. Ze weten waar de muien zijn en waar de zandbanken zitten. De meesten laten hun kinderen niet verder dan hun knieën of hun navel de zee ingaan.”
‘Dan begint het verdrinken’
“De muien, dat zijn openingen tussen de zandbanken, zijn het gevaarlijkst. Mensen gaan de zee in terwijl ze niet weten waar die zitten of überhaupt niet weten wat een mui is. Gevolg: ze gaan vaak op verkeerde plekken het water in. Eenmaal in een mui, proberen ze terug te zwemmen. Maar dat is kansloos. De stroming is daar veel te sterk voor. Dan begint het verdrinken. Ook gevaarlijk: wanneer de wind aflandig is – vorig jaar zomer vaak het geval – zwemmen mensen achter hun afdrijvende opblaasspullen aan. Dan is het heel moeilijk om weer terug naar het strand te zwemmen.”
Een riskante groep vormen kinderen van 12 tot 15 jaar oud, vertelt Jordi. “Een gevolg van groepsdruk en haantjesgedrag. Dan gaat het van ‘ik durf veel dieper in zee dan jij’.
Waterscooters
“In de zomer houden we toezicht op het strand en voeren we patrouilles uit op boten en waterscooters. Ook vertellen we strandgangers over de gevaren van de zee. In de winter geven wij zwemles aan kinderen, waarbij we ze leren hoe ze zichzelf en hun vriendjes kunnen redden.”
Bel 112!
Jordi raadt het af zelf als redder op te treden wanneer je iemand ziet die in nood is. “Bel de reddingsbrigade of 112. Hou diegene in de gaten en laat weten dat hulp onderweg is.”
Overschat jezelf niet
Wat moeten we tijdens een dagje naar het strand doen om te voorkomen dat we in de problemen komen? “Allereerst: zet je fiets niet op een oprit, zodat hulpdiensten de ruimte hebben. Kijk goed waar de zandbanken zitten en vertel het ook je kinderen. Je ziet het aan de golven, die slaan als eerste om tegen een zandbank. Overschat jezelf niet en ga niet ver de zee in. Ga niet verder dan heuphoogte als je geen geoefende zwemmer bent. Dat geldt zowel voor volwassenen als voor kinderen.”
Naar Engeland
Bovenstaande regels in acht nemen is niet alleen goed voor je eigen veiligheid maar ook fijn voor de reddingsbrigade, vertelt Jordi. “Op drukke dagen hebben wij het al druk zat met kinderen die kwijt zijn en mensen die een surfplank tegen hun hoofd hebben gekregen. Als we dan ook nog op mensen moeten letten die naar Engeland willen zwemmen.”
Let op!
Onthoud de volgende regels als je naar het strand gaat:
- Vermijd muien. Als je er toch in terechtkomt: laat je met de stroom meevoeren of probeer schuin weg te zwemmen.
- Let op elkaar en verlies kinderen niet uit het oog.
- Informatie over weer en getijden (eb en vloed) zie je op de website van de plaatselijke reddingsbrigade.
- Bij wind die vanaf het land komt, zijn er nauwelijks golven en is het moeilijk om terug te zwemmen naar de kust.
- Gele vlag: sterke stroming, gevaarlijke muien, negatief zwemadvies en/of slechte waterkwaliteit.
- Rode vlag: verboden de zee in te gaan.
