Het is drie maanden geleden dat een aardbeving in Turkije en Syrië het leven van miljoenen mensen volledig op z’n kop zette. Jullie steunden massaal onze hulp. Hulporganisaties werken sindsdien de klok rond om de slachtoffers te helpen. “Die hulp zal echt nog jaren nodig zijn”, aldus Daphne Mulder, hulpverlener bij het Rode Kruis.
Terugblikkend op onze hulpverlening, is er de afgelopen drie maanden al heel veel werk verzet. Van medische hulp tot aan psychosociale support, tot aan het uitdelen van hulpgoederen, zoals eten, drinken en warme dekens. Maar denk ook aan het bieden van onderdak, aan het repareren van watervoorzieningen en aan hulp voor vrouwen die zwanger of pas bevallen zijn. “Ik ben er diep van onder de indruk dat zoveel mensen zich iedere dag inzetten om mensen te helpen”, vertelt Daphne. “Vergeet niet: ook zij zijn vaak het slachtoffer.”
Ahmed
De eerste dagen na de aardbeving hebben reddingsteams van het Rode Kruis met man en macht gezocht naar overlevenden. De Syrische Ahmed al-Kurdi is er daar één van. Hij verloor twee kinderen door de aardbeving. Hij, zijn vrouw en hun jongste dochter konden wel worden gered.
“Toen het schudden was gestopt, begon ik te schreeuwen naar mijn kinderen”, begint hij. “Mijn jongste dochter hield mijn hand vast, maar de rest van mijn kinderen reageerde niet. Ik begreep dat ze hun leven hadden verloren. Ik dacht dat ik het zelf ook niet zou overleven, maar op een gegeven moment hoorde ik stemmen van mensen die op zoek waren naar mensen onder het puin. Op dat moment kreeg ik weer een beetje hoop.”
Hassan
In de afgelopen maanden ontmoette het Rode Kruis ook de 14-jarige Hassan Al-Shugri uit Syrië. Het huis van zijn familie raakte door de aardbeving zwaar beschadigd en daarom moesten ze vluchten naar een tijdelijke opvangplek.
Door een spierziekte kon Hassan al vanaf zijn zesde niet meer lopen. Hij had ook geen hulpmiddelen om zich te kunnen verplaatsen. Daar kwam verandering in toen hij na de aardbeving bij de opvanglocatie kennismaakte met fysiotherapeuten van het Rode Kruis. Zij gaven hem een rolstoel en trainden met hem hoe hij deze kon gebruiken. Sindsdien speelt hij iedere dag buiten, iets wat hij jarenlang niet kon.
Pas net begonnen
Hoewel er al ontzettend veel hulp geboden is en nog iedere dag geboden wordt, is de weg naar herstel dus nog lang. Dat zegt ook Derk Segaar, hoofd Internationale Hulp bij het Rode Kuis. “Het Rode Kuis verwacht nog lange tijd aanwezig te zijn in Turkije en Syrië. We zijn eigenlijk pas net begonnen.”
Wil jij de slachtoffers van de aardbeving helpen? Doneren kan via Giro 7244.
