Word vrijwilliger Doneer

Een ode aan haar gevluchte vader: Stephanie legt 243 kilometers af voor hulp aan vluchtelingen

Geplaatst op 20 juni 2022

Eind vorig jaar kregen Stephanie (56) en haar twee zussen een bijzondere mail van hun vader. Hij schreef dat het die dag 65 jaar geleden was dat hij moest vluchten uit Hongarije. Deze maand doet Stephanie mee aan Kilometers voor Kansen, een actie van het Rode Kruis voor vluchtelingen. Ze legt daarbij qua aantal kilometers een deel van de route af die haar vader destijds heeft gelopen. “Met mijn bijdrage hoop ik dat andere vluchtelingen dezelfde kansen krijgen als hij.” 

Stephanies vader werd geboren in Hongarije en groeide daar op tot zijn twintigste. Hij wilde graag geneeskunde studeren, maar die droom leek ineens heel ver weg toen in 1956 een grote opstand begon tegen de Russen, die daar de macht voerden. “Er waren heel veel protesten, voornamelijk onder studenten”, vertelt Stephanie. “Op een gegeven moment voelde mijn vader zich niet meer veilig. Hij besloot om samen met een vriend te vluchten. Lopend – of wadend eigenlijk – zijn ze uiteindelijk in Nederland terechtgekomen.”

Bijdrage leveren

De reis bestond uit heel veel lange kilometers. Stephanie legt nu een symbolisch deel van die route af: 243 kilometers om precies te zijn, de afstand tussen Boedapest en Wenen. “Die kilometers voltooi ik roeiend, maar ook hardlopend en fietsend. Misschien is het maar een druppel, maar ik ben blij dat ik met mijn actie een bijdrage kan leveren.”

Gevormd

“Mijn vader vindt het heel bijzonder dat ik meedoe aan Kilometers voor Kansen”, vervolgt ze. “Hij heeft altijd veel over zijn reis en zijn ervaringen verteld en hij heeft ook alles opgeschreven. Niet om dramatisch te doen hoor, maar meer om te laten zien: dit is waar ik vandaan kom. Daar ben ik heel blij mee, want zijn verhaal heeft mij ook gevormd tot wie ik ben.”

Hoe Stephanie de ervaringen van haar vader meeneemt in haar eigen leven? “Mijn vader is heel goed terechtgekomen. Daar heeft hij zelf veel voor gedaan. Hij heeft in hele korte tijd Nederlands geleerd, bijvoorbeeld. Maar hij heeft ook veel steun gehad. Door zijn verhaal voel ik heel erg de behoefte om ook mijn steun te geven aan andere mensen. Of dat nou binnen een vereniging is, binnen mijn gezin of binnen mijn werk.”

Een goede toekomst

De vroegere opstand in Hongarije heeft overeenkomsten met de situatie nu in Oekraïne. “Ik denk dat mijn vader bij het zien van alle beelden zeker terugdenkt aan wat hij heeft meegemaakt, al gebeuren er natuurlijk veel méér verschrikkelijke dingen in de wereld. Het is al met al belangrijk om stil te staan bij hoe goed we het hier hebben.”

Plekje vinden

Met haar deelname aan Kilometers voor Kansen draagt Stephanie bij aan hulp aan vluchtelingen over de hele wereld. “Ik doe het graag”, zegt ze. “Het mooiste zou natuurlijk zijn dat er op een dag geen vluchtelingen meer zouden zijn. Tot die tijd hoop ik vooral dat alle vluchtelingen ergens een plekje vinden, waar dat dan ook is. En dat ze dan daar een goede toekomst krijgen, zoals mijn vader ook een goede toekomst gekregen heeft.” 

Wil je meer weten over Hulp wereldwijd?