Word vrijwilliger Doneer

Rode Kruis zoekt vermiste personen in Beiroet

Geplaatst op 19 augustus 2020

“Niet weten waar een geliefde is: dat is tergende onzekerheid”

Slapeloze nachten en koortsachtig wachten bij de telefoon: na de explosie in Beiroet verkeren veel families in grote onzekerheid. Een geliefde was in de buurt van de ramp en ze weten niet wat er met hem of haar gebeurd is. Twee weken na de explosie zijn er nog altijd personen vermist. De Nederlandse Meike Groen werkt voor het Internationale Rode Kruis in Beiroet en helpt mensen om hun familieleden terug te vinden.

Stel je voor: je woont in een klein dorpje op het platteland in Bangladesh. De rijstplantage van je familie levert niet veel op, en daarom heeft je broer een goed betaalde baan aangenomen in de haven van Beiroet. Vanuit Libanon stuurt hij elke maand zijn salaris naar huis.

Op een dag zie je iets verschrikkelijks op het nieuws: in Beiroet heeft een enorme explosie plaatsgevonden. Het havengebied is compleet verwoest en duizenden mensen zijn gewond. Je voelt je keel dichtknijpen en onmiddellijk bel je het nummer van je broer. Je krijgt geen gehoor. Je blijft het proberen: eerst elke tien minuten, dan ieder uur, dan elke dag. Na een week heb je nog altijd niets van hem gehoord. Je hebt geen idee wat er met je broer is gebeurd en weet zelfs niet of hij nog in leven is.

Wereldwijd verkeren duizenden families in onzekerheid over hun geliefden. Soms omdat hun familielid is verdwenen tijdens een burgeroorlog, maar ook doordat ze vermist zijn geraakt tijdens grote rampen zoals aardbevingen, tsunami’s of de explosie in Beiroet.

Antwoorden vinden

Meike Groen

Het Rode Kruis helpt families in de hele wereld om deze vermiste geliefden op te sporen. Meike Groen doet dit voor het Internationale Comité van het Rode Kruis in Beiroet. Normaliter houdt ze zich met haar team voornamelijk bezig met personen die in Syrië vermist zijn geraakt. Daarnaast zoeken ze uit wat er gebeurd is met mensen die zijn verdwenen tijdens de Libanese burgeroorlog tussen 1975 en 1990.

Maar sinds de explosie in de haven van Beiroet worden ook mensen vermist. Samen met haar collega’s en het Libanese Rode Kruis probeert Groen antwoorden te vinden voor bezorgde familieleden, die vaak niet uit Libanon komen.

Het niet weten waar een geliefde is en of deze persoon nog leeft, is voor families ondraaglijk, legt Groen uit. “Zolang mensen niet weten waar hun geliefde is, is dat een tergende onzekerheid. Het is heel belangrijk dat mensen zo snel mogelijk antwoorden krijgen.”

Zoektocht

Om die antwoorden te vinden, heeft het Rode Kruis in Libanon hulplijnen ingesteld. Daar kunnen mensen naartoe bellen als ze een familielid kwijt zijn. Het Rode Kruis probeert dan te achterhalen waar de vermiste persoon is.

Om dat werk te kunnen doen, staat het Rode Kruis in nauw contact met de lokale overheid, die over het bergen en identificeren van lichamen gaat. Daarnaast controleert het team van Groen of vermiste personen zijn opgenomen in een ziekenhuis.

Wie op zoek gaat naar vermiste personen, ontdekt hoe belangrijk het bijhouden van een goede administratie kan zijn, legt Groen uit. Want als niet wordt geregistreerd wie gewond of overleden is, of bijvoorbeeld in een coma ligt, wordt het voor families bijna onmogelijk om deze mensen terug te vinden.

Groen is onder de indruk van de aanpak van het Libanese Rode Kruis in de eerste uren na de explosie in Beiroet. Ondanks de enorme chaos heeft de organisatie binnen 24 uur een registratie opgetuigd van alle gewonden. Hierdoor voorkwam de organisatie dat mensen elkaar onnodig kwijtraakten. “Door de registratie op orde te krijgen, is ook weer leed voorkomen. Het lijkt een hele simpele administratieve actie, maar het is meer dan dat”, legt Groen uit.

Families nog altijd in onzekerheid

Inmiddels is de explosie twee weken geleden. Veel Libanezen hebben duidelijkheid gekregen over het lot van hun geliefde, maar enkele tientallen mensen worden nog altijd vermist. Hoewel het onwaarschijnlijk is dat er nog overlevenden worden gevonden, gaat de zoektocht naar antwoorden voor de families door.

Veel van die families komen niet uit Libanon. In het land wonen veel arbeidsmigranten uit onder andere Bangladesh, de Filippijnen en Ethiopië. De families van deze migranten wonen vaak niet in Libanon, spreken de taal niet en kunnen hun geliefde niet als vermist opgeven. Zij kunnen bij het Rode Kruis terecht in hun eigen land. Via het grote internationale netwerk wordt dan geprobeerd om antwoorden te vinden.

Groen benadrukt hoe belangrijk het is dat mensen weten wat er gebeurd is, zelfs als ontdekt wordt dat een persoon overleden is. “De tergende onzekerheid maakt dat mensen niet kunnen rouwen. Als er geen lichaam is gevonden, als er geen duidelijkheid is wat er met mensen gebeurd is, kunnen families het niet afsluiten.”

De wanhoop en het verdriet bij deze families is enorm en het Rode Kruis blijft daarom doorgaan met de zoektocht. “Er is echt een noodzaak om zo snel mogelijk met antwoorden te komen. Er zijn ook families die meerdere mensen kwijt zijn. En dat gaat je toch wel heel nauw aan het hart.”

Meer over de explosie in Beiroet

Op 4 augustus werd Beiroet getroffen door een allesverwoestende explosie. Meer dan 200 mensen zijn overleden en ruim 6.000 mensen raakten gewond. Zo’n 300.000 mensen werden van het ene op het andere moment dakloos. Het Rode Kruis helpt de slachtoffers van de explosie in Beiroet, bijvoorbeeld met opvang, voedsel, water en medische zorg.

Wil je meer weten over Hulp wereldwijd?