Word vrijwilliger Doneer

Uit onderzoek blijkt: serieuze gezondheidsrisico’s voor asielzoekers 

Geplaatst op 20 juni 2023

De zorg aan asielzoekers is in de meeste crisisnoodopvanglocaties onvoldoende. Mensen verblijven maandenlang op een locatie die eigenlijk maar geschikt is voor een paar dagen. En dat leidt tot serieuze gezondheidsrisico’s, blijkt uit onderzoek van Dokters van de Wereld, Pharos en het Rode Kruis. Hieronder leggen we uit hoe dat zit.

Als er in de reguliere asielzoekerscentra, zoals Ter Apel, geen plek meer is, worden asielzoekers opgevangen in de zogenoemde crisisnoodopvang. Op dit moment leven er ongeveer 7000 mensen in zulke crisisnoodopvanglocaties. Ook het Rode Kruis is betrokken bij sommige van deze locaties. Zo ondersteunen we gemeenten, die verantwoordelijk zijn voor de locaties, met de inrichting van de locatie en delen we eten en drinken uit.

“De conclusies van dit onderzoek komen niet uit de lucht vallen”, vertelt Heleen van den Berg, waarnemend directeur Nationale Hulp van het Rode Kruis. “Deze signalen zijn bekend op de locaties waar wij zelf de dagelijkse gang van zaken regelen.”

Niet op tijd de juiste zorg

Voor we uitleggen wat er mis gaat in de crisisnoodopvang, is het belangrijk om te weten dat mensen die hier bescherming zoeken – zo ook de mensen in de crisisnoodopvang – recht hebben op volledige eerstelijnszorg. Dat is zorg waar je geen verwijzing voor nodig hebt, zoals een bezoek aan de huisarts of de tandarts. Maar die zorg krijgen asielzoekers nu nog lang niet altijd. Terwijl goede zorg, na een lange en vaak traumatische reis, wél heel belangrijk is.

Zorgverleners die in de crisisnoodopvanglocaties werken, waarschuwen dat er geen of geen goéde medische screening wordt gedaan bij de bewoners. Ook het verwijzen naar specialistische zorg verloopt niet altijd goed. Al met al krijgen mensen in de crisisnoodopvang daardoor niet op tijd de zorg die zij nodig hebben. 

Slechte omstandigheden

Behalve het gebrek aan goede zorg, zijn ook andere omstandigheden en faciliteiten in de crisisnoodopvanglocaties beneden de maat. Zo zijn er onvoldoende wc’s en douches en is er een gebrek aan privacy. De bewoners moeten bijvoorbeeld verblijven in ruimtes die met lakens van elkaar worden gescheiden. Veel mensen slapen daardoor slecht. En overdag slaat de verveling toe omdat er weinig te doen is. Asielzoekers mogen namelijk niet werken – ook geen vrijwilligerswerk. Boven op die verveling komt ten slotte nog de onzekerheid over de asielprocedure: wanneer hoor ik of ik mag blijven?

Hoewel het Rode Kruis niet verantwoordelijk is voor onder andere de toegang tot zorg en de asielprocedure, doen we alles wat binnen onze macht ligt om de omstandigheden voor de asielzoekers te verbeteren. “Als hulporganisatie proberen we met kleine aanpassingen te zorgen dat een locatie alsnog beter leefbaar wordt voor mensen”, vertelt Heleen. “Je kan dan denken aan het creëren van een plek waar mensen zelf eten kunnen maken, zorgen dat een sportleraar elke week een sportles komt geven, het afschermen van plekken zodat mensen meer privacy hebben of extra douches plaatsen.”

Onze wens

De oplossing? Het Rode Kruis wenst dat er meer kleinschalige opvanglocaties komen. Die zijn er nu al op sommige plekken. Daar ervaren de asielzoekers naar eigen zeggen rust en een menselijke behandeling. Als er meer kleinschalige opvanglocaties komen, kunnen de crisisnoodopvanglocaties gebruikt worden waar ze voor bedoeld zijn, namelijk: een kort verblijf van slechts een paar dagen.

Meest recente berichten