Veel hulporganisaties en overheidsprojecten stopten hun werk in Afghanistan in 2021, toen de nieuwe regering aan de macht kwam. Sindsdien is er minder aandacht voor het land, terwijl de nood groter is dan ooit. Hoe zit dat?
Het zijn beelden die we nooit meer van ons netvlies krijgen: Afghanen die wanhopig aan een opstijgend vliegtuig hingen. Sinds deze verschrikkelijke beelden uit 2021 gaat het eigenlijk nog maar weinig over Afghanistan.
Een vergeten crisis in Afghanistan
Onterecht, want het leven voor de mensen in Afghanistan is nog steeds ontzettend zwaar. Inwoners gaan er van conflict en geweld, naar armoede en veel natuurrampen. Veel mensen kunnen basisbehoeften zoals voedsel en brandstof niet meer betalen.
Klimaatverandering verergert de situatie. Naast lange periodes van droogte, heeft Afghanistan ook te maken met extreme regenval. Afgelopen lente leidde aanhoudende regen tot grote overstromingen. Honderden mensen raakten gewond of overleden. Huizen, wegen en tienduizenden hectares landbouwgrond werden verwoest.
Ramp op ramp
De overstromingen kwamen na een ongewoon late winter en een koudegolf, die volgden op drie jaar van droogte. Door de droogte werd de grond hard, waardoor die minder water kon opnemen.
En dat terwijl veel Afghanen nog herstellen van de zware aardbevingen in oktober 2023. De wereld was toen bezig met de verschrikkelijke escalatie van het conflict in Israël en Gaza. Daardoor hadden weinig mensen door dat door het trillen van de aarde hele dorpen in de provincie Herat werden verwoest, met duizenden doden en gewonden. Veel mensen daar wonen nog steeds in tenten.
Steeds meer ellende dus, maar niet genoeg aandacht en geld om er echt wat aan te doen. Voor de vergeten crisis in Afghanistan missen we bijna 77 miljoen euro voor levensreddende hulp. De mensen in het land raken langzaamaan uitgeput. Maar liefst 24 miljoen mensen hebben nú humanitaire hulp nodig.
Verhalen van hoop
Het Rode Kruis werkt al tientallen jaren in Afghanistan. Duizenden hulpverleners, voornamelijk vrijwilligers, staan daar iedere dag klaar om snel naar een rampgebied te gaan na de zoveelste overstroming, aardbeving of aardverschuiving. Ook bieden ze hulp aan mensen die noodgedwongen vanuit Pakistan terugkeren naar Afghanistan. Daarnaast voeren ze projecten uit om armoede te bestrijden, bijvoorbeeld door financiële steun te geven aan mensen die echt niets meer hebben.
En deze hulpverlening levert verhalen op van hoop. Zoals het verhaal van Mohammad Saber Sultani (34) die al meer dan tien jaar de drijvende kracht is achter het rolstoelbasketbalteam van Kabul. Zijn verhaal begon tragisch: op driejarige leeftijd verloor hij beide benen door een ontploffing.
Dankzij het rolstoelbasketbalprogramma van het Internationale Rode Kruis (ICRC) vond hij nieuwe kracht: “Toen ik anderen met nog grotere beperkingen zag spelen, besefte ik dat ik het ook kon”, vertelt Saber. Op het veld voelt hij zich gelijkwaardig. Hij overtrof zijn eigen verwachtingen en verdiende een plek in het nationale team.
Zijn prestaties leverden respect en bewondering op vanuit zijn gemeenschap en veranderden vooroordelen. “Mensen kijken nu anders naar wat je kunt met een handicap.”
Beter voorbereiden
Omdat Afghanistan zoveel problemen heeft, kijkt het Rode Kruis naar nieuwe manieren van hulpverlenen. Zo helpen vrijwilligers gemeenschappen met eenvoudige middelen om zich beter voor te bereiden op natuurrampen. Want, hoe beter je bent voorbereid, hoe minder snel natuurgeweld een ramp wordt.
Help mee en doneer via giro 881
Het Rode Kruis helpt mensen in crises wereldwijd met voedsel, water, onderdak en medische zorg. Ook als de ramp de voorpagina niet haalt. Help jij ons mee de nood in beeld te brengen? Dan zorgen wij dat de hulp op de goede plaats komt. Deel dit bericht of geef op giro 881 onder vermelding van ‘Vergeten crises’. Want vergeten is menselijk, maar laten we mensen niet vergeten.