Met de aardbeving is voor veel mensen in Syrië en Turkije een nachtmerrie begonnen. Velen zijn hun dierbaren verloren, en daarnaast zijn miljoenen mensen alles kwijt. In de bittere kou staan ze ontredderd op straat in een verwoeste stad. Wat doet het Rode Kruis om de slachtoffers te helpen? En wat lukt nog niet?
Wat doet het Rode Kruis in Turkije?
Na de vreselijke beving lag de prioriteit natuurlijk bij het zoeken en redden van zoveel mogelijk mensen. Maar tegelijkertijd zagen we iets anders: miljoenen mensen zitten sinds de beving in de kou en hebben onmiddellijk hulp nodig om simpelweg te overleven.
Daarom zetten we in Turkije alles op alles om zoveel mogelijk mensen te voorzien van voedsel en water. Na een week hebben we bijvoorbeeld al meer dan 20 miljoen warme maaltijden uitgedeeld.
Ook de komende tijd blijven we de mensen in Turkije helpen. Meer dan vierduizend van onze hulpverleners doen alles wat ze kunnen om mensen de dag door te helpen. Tegelijkertijd maken we plannen voor de langere termijn: hoe kunnen we mensen komende tijd het beste blijven ondersteunen?
Hoe helpt het Rode Kruis in Syrië?
Hoewel de situatie in Syrië lastig is, zijn we vanaf het allereerste moment aan het helpen in het land. Dat kan doordat we al aanwezig waren. Het Rode Kruis heeft overal ter wereld vrijwilligers die in actie komen bij een noodgeval, en zij gingen dan ook onmiddellijk aan de slag. Hoewel dat dus moest met zeer beperkte middelen.
Ook in Syrië was zoeken en redden natuurlijk het eerste wat moest gebeuren. De Syrische Rode Halve Maan verleent daarbij ook medische hulp en bemenst de ambulances in het land. Verder heeft de Syrische Rode Halve Maan inmiddels vijftig vliegtuigen aan hulpgoederen ontvangen, ze transporteren die en delen ze uit. Denk aan voedsel, hygiënepakketten en shelterkits.
Wat doen we nog meer?
Niet alle hulp is even zichtbaar. Naast de hulp die we hierboven hebben genoemd, halen we achter de schermen alles uit de kast om te zorgen dat we zoveel mogelijk mensen kunnen helpen. Zelfs satellietbeelden. Lees welke ‘onzichtbare’ hulp we nog meer leveren.
Wat is er lastig bij het helpen in Turkije?
De omvang van de schade door de aardbeving is enorm. Hele steden liggen in puin en miljoenen mensen zijn alles kwijt.
Het is verschrikkelijk dat er nog altijd mensen onder het puin liggen in Turkije. Samen met de hulpdiensten hebben we veel mensen kunnen redden, maar helaas lang niet iedereen. En dat is ongelooflijk verdrietig.
Uiteraard is het Rode Kruis niet de enige organisatie die helpt, maar we kunnen wel uitleggen waarom onze hulpverleners nog niet overal zijn geweest.
Als ergens een ramp als een aardbeving gebeurt, telt iedere minuut. Dit betekent dat we maar heel kort de tijd hebben om mensen te redden, en we kunnen niet overal tegelijk zijn. Daarom kijken we hoe we in die hele korte tijd zoveel mogelijk mensen kunnen helpen. We stellen vast op welke plekken de meeste nood is, én welke plekken we kunnen bereiken met onze hulp. Op deze manier kunnen we in korte tijd het meeste verschil maken. Helaas betekent dit dat er ook plekken zijn waar we niet op tijd komen. En dat is hartverscheurend.
Wat is er lastig bij het helpen in Syrië?
In Syrië gelden in eerste plaats dezelfde praktische beperkingen als in Turkije. Iedere minuut telt, en we kunnen niet overal tegelijk zijn. Daarom moeten we hartverscheurende keuzes maken.
Daarnaast zijn er in Syrië extra moeilijke omstandigheden. Door het jarenlange conflict is er in het land een tekort aan alles, en het is moeilijk om hulpgoederen de grens over te krijgen. We lopen tegen allerlei beperkingen aan. Zo zijn er geen goede machines om het puin op te tillen, en is er een tekort aan brandstof waardoor onze ambulances dreigen stil te vallen.
Inmiddels komt de hulpverlening in Syrië op gang en zijn er verschillende reddingsteams en vliegtuigen met hulpgoederen gearriveerd. Maar het blijft erg gecompliceerd.
Wat kun jij doen?
Jij kunt ons helpen om nog meer hulp te verlenen in beide landen. Met een donatie op Giro 7244 steun je de hulpverlening van het Rode Kruis aan de slachtoffers in Syrië en Turkije.