Word vrijwilliger Doneer

Jennifer kreeg op 25-jarige leeftijd een hartstilstand: “Reanimatie heeft mijn leven gered”

Geplaatst op 15 oktober 2021

Een weekend weg, een leuk restaurant, even de haren achterover doen en dan…: plotseling begint bij Jennifer (25) alles zwart te worden voor haar ogen. Gelukkig weet een gast in het restaurant wat te doen en wordt Jennifer gereanimeerd. Nu wil ze anderen inspireren om ook te leren reanimeren: “Je kan echt het verschil maken.”

Het moest een gezellige laatste avond worden in Polen, vertelt Jennifer. “Ik voelde me goed, überhaupt niet vermoeid of gestrest. Het was allemaal harstikke leuk, er was niks aan de hand, dus wij gingen de laatste avond in Krakau chique uit eten om het weekendje weg af te sluiten.”

Terwijl Jennifer haar haren achterover gooit om een staart te maken, begint ze plotseling sterretjes te zien. “Het wordt eigenlijk gewoon langzaam zwart, zo langzaam dat ik nog heel bewust meemaak dat dit gebeurt.”

Een Duitse arts en een verpleegkundige schieten direct te hulp, hoort Jennifer achteraf. Het volgende moment wordt ze wakker van een schok van een AED. Ze voelt gelijk veel pijn op haar borst, omdat ze dan nog steeds wordt gereanimeerd. “Ik dacht nog: het zal vast wel nodig zijn.” Achteraf blijkt dat haar hart op hol is geslagen en niet langer bloed naar de rest van haar lichaam pompte.

Weken in het ziekenhuis

In Polen moet Jennifer nog ruim een week in het ziekenhuis blijven. De artsen voeren onderzoeken uit, maar kunnen geen afwijking vinden. Ook in het UMC in Amsterdam moet ze nog tweeëneenhalve week blijven.

Na een aantal onderzoeken wordt Jennifer geopereerd. Ze krijgt een ICD. “Dit is een interne defibrillator. Ik heb links onder mijn oksel een kastje zitten dat mijn hart de hele tijd in de gaten houdt. Als mijn hart op hol slaat of het niet meer doet, kan de defibrillator een schok geven. Zo ben ik beschermd voor een mogelijke volgende keer.”

Dankbaar

De Duitse arts en verpleegkundige die haar geholpen hebben, hebben geen nummer achtergelaten bij het restaurant. Daardoor heeft Jennifer ze niet meer kunnen spreken. “Ik vind dat jammer, ik had ze graag willen bedanken.”

Jennifer is opgelucht over de goede afloop. “Ik ben zo blij dat het goed is afgelopen, en dat ik er gewoon nog ben. Daar ben ik super dankbaar voor.” Ze beseft dat reanimatie haar leven heeft gered. “Ik heb heel veel geluk gehad omdat er mensen in het restaurant waren die mij konden reanimeren.”

Leren reanimeren

Jennifer hoopt dan ook dat meer mensen gaan leren reanimeren. “Als er veel mensen kunnen reanimeren, dan wordt de kans dat iemand het overleeft veel groter. Ik wil, in hoeverre dat kan, mensen met mijn verhaal wakker schudden, of helpen herinneren hoe belangrijk dit is. Heel veel mensen kunnen iemand anders geven wat ik heb gekregen. Je kan echt het verschil maken.”

Jennifer plaatst een bericht op Instagram om haar verhaal te delen. “Het is heftig een om een hartstilstand te krijgen als je zo jong bent, en dat is vervelend, maar ik hoop dat iedereen die het ziet er niet alleen van schrikt, maar er ook wat mee gaat doen.”

Volg ook een reanimatiecursus

Wil jij ook kunnen helpen als iemand net als Jennifer in elkaar zakt? Met een reanimatiecursus kun jij het verschil maken. Ga aan de slag en zoek nu een cursus bij jou in de buurt!

Wil je meer weten over EHBO en gezondheid?